Konu: Dînini bilmeyenin dîni yoktur”

Anadolu Velîlerinden “Zeynullah Kazânî”[1] hazretleri, bir sohbetinde;

- “Kardeşlerim, çocukların islamiyeti öğrenecek kıymetli zamanları ziyan edilirse, müslüman evlâtları câhil kalır ve böylece “dinsiz bir gençlik” yetişir” buyurdu.


Ve ekledi:

- Evlâdına islâmiyeti öğretmeyen bir baba, onun en büyük düşmanıdır.

Şaşırdılar:

- Düşmanımıdır hocam?

- Evet. Çünkü o baba, böyle davranarak güzelim yavrusunu kendi eliyle Cehenneme atmış demektir.

Sordular:

- İslamiyeti öğrenmek bu kadar mı mühim efendim?

- Elbette. Helâli, haramı öğrenmeyen, öğrendikten sonra da yapmaya önem vermeyen kimsenin îmanı gider, kâfir olur.

Ve ilave etti:

Kâfirin gideceği yer ise sonsuz Cehennemdir. Şimdi anladınız mı?

- Anladık hocam.

- Öyleyse çocuklarımıza mutlaka dinlerini öğretelim ve yapmaya alıştıralım. Zîra büyüklerimiz: “Dînini bilmeyenin dîni yoktur” buyurmuşlardır.



[1] Zeynullah Kazani

Son devir Anadolu velîlerinden. Zamânının meşhûr velîsi ve büyük âlimi Ahmed Ziyâeddîn Gümüşhânevî hazretlerinin, Kazan ve Kafkasya’da insanları irşâd için vazîfelendirdiği halîfelerindendir. Doğum ve vefât târihi bilinmemektedir.

Zamânının âlimlerinden zâhirî ilimleri tamamlayıp kemâle erdikten sonra Çardaklı Şeyh Abdülkerîm Nakşibendî’nin senelerce sohbetlerinde bulundu. Sonra hac için Hicaz’a gittiğinde Medîne-i münevverede Ahmed Ziyâeddîn Gümüşhânevî hazretleri ile tanıştı. Bir müddet sohbetinde bulundu. Ondan icâzet ve hilâfet aldı. Memleketine dönünce, insanlar arasında çok sevilip sayıldı. Sohbetleri çok tesirli oldu. Kısa zamanda şöhreti yayıldı. Ancak hasedciler tarafından iftirâ edilerek hiç tanınmadığı bir bölgeye sürgün edildi. Orada senelerce sıkıntı çekti. Sonra memleketine dönmesine müsâade edildi. Fitneden kurtulmasına şükrâne olarak ikinci defâ hacca gitti. Tarvısky denilen bölgede insanlara Allah-ü Teâlâ'nın emir ve yasaklarını, Peygamber efendimizin güzel ahlâkını anlattı. Onların Hak yolda yürümeleri için gece gündüz çalıştı.

Son derece cömert ve üstün ahlâk sâhibiydi. Menâkıb-ı Ziyâeddîn Gümüşhânevî adıyla bir kitap yazdığı kaydedilmiştir.

1) Ahmed Ziyâeddîn Gümüşhânevî Hayâtı, Eserleri, Tarîkati; s.158