Konu: Anne bak!

Anne bak!

Anne bak!
Ufukta görünen gemi,
Limana yanaştı.
Bak geminin ismi ne güzel.
”Rahmet Gemisi.”
Kaptan,
Rahman-ı Hannan.
Tayfalar,
Gökyüzündeki yıldızlar.
Hadi anne bizde binelim.
Korkma!
Bu kaptan ile alabora olmaz,
Rahmet gemisi.
Hem bu kaptan görmüş,
Dar-ı saadeti, yolunu biliyor.
Hem pusulası ilahi kelam,
Muavini var Sıddık adında.
Hem Faruk’u var,
Koca dalgalara karşı şiddetli.
Kardeşi Nuh’tan daha büyük inşa etmiş.,
Rahmet gemisini.
Sanki tüm Ademoğulları için yapmış.
Anne bu Kaptan çok merhametperver
Bak yüreği ne kadar geniş,
Gözleri hep nemli,
Elleri hep açık,
Dudakları hiç durmadan kıpırdıyor.
Anne duyabildin mi içli içli serzenişlerini
”Ümmeti! Ümmeti.”
Gel hadi ona biat edelim.
Birşey istiyor yalvarırcasına,
Bir yar-ı Baki’den istiyor,
Beka istiyor, Makam-ı Mahmud’u istiyor.
Aldığı gün o makamı,
Kaptanın nidası duyulur her yerden.
”Yelkenler Foraa!”