Küfür kalben olduğu gibi söz ve davranışla da olabilir. Herhangi bir zorunluluk olmadığı halde diliyle insanı küfre götürecek bir söz söyleyen, inanılması gereken şeyleri küçümseyen onlarla alay eden yahut imanla bağdaşmayan işleri yapanlar da kâfir olur. Ancak ölüm tehdidi karşısında bulunan bir kimse gönlü imanla dolu olduğu halde canını kurtarmak için istemeyerek küfrü gerektiren bir söz söylerse dinden çıkmış olmaz. (Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, İstanbul 1960, c.1, s. 207-208; Asım Efendi Kamus Tercümesi, c.2, s. 662)
Kalyubi eş şafi den
Küfür söz veya fiili isterbilerek,ister bilmeyerek,şaka yolu ile veya ciddi söyleyen kişi mürted olur.
cevaplarınızdan 1. madde dogru fakat ikinci maddenin kaynagını belirtirseniz sevinirim.
BUNDAN SONRAKİ YAZILARINIZDA LÜTFEN KAYNAK BELİRTİNİZ.