Kisrâ’nin Islâma Davet Edilmesi

Hicretin 7. senesi, Muharrem ayi. (Milâdî 628.) Hükümdarlari, Islâma dâvet karari alan Resûl-i Kibriyâ Efendimiz, Ashabdan Abdullah bin Huzâfe’yi de Iran Kisrâsi Perviz Ibni Hürmüz’e elçi olarak gönderdi.

Iran’a varip, saraya kabul edilen Hz. Abdullah bin Huzâfe, Peygamberimizin Islâma dâvet mektubunu bizzat Kisrâ Perviz’in eline teslim etti. Kisrâ mektubu kâtibine okuttu:

“Bismillahirrahmanirrahim !

“Allah Resûlü Muhammed’den, Farslarin büyügü Kisrâ’ya!”

Bu hitap, Kisrâyi son derece hiddetlendirdi. Mektubun devaminin okunmasina müsaade etmeden ve muhtevâsini ögrenmeden, “Suna bak! Benim kulum, kölem olan kisi [Hâsâ!] kalkiyor da bana mektup yaziyor” diyerek Hz. Resûlullahin mübârek mektubunu alip küstahça yirtti.1

Sonra da haddini asarak elçi Abdullah bin Huzâfe’ye söyle çikisti:

“Mülk ve saltanat bana mahsustur. Benim bu hususta ne yenilgiye ugramaktan, ne de bana ortak çikacagindan dolayi asla endisem ve korkum yoktur!

“Firavun, Israilogullarina hakim olmustu. Siz onlardan daha güçlü degilsiniz. Sizi derhal hâkimiyetim altina almaya engel olacak ne var? Ben Firavundan daha iyi ve güçlüyümdür”2 diye hitap etti ve onu adamlari vasitasiyla disariya çikarttirdi.