Kirpiler Gibi Olmamız Dilegiyle....
Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş,
büyük kayıplar vermişler. Ama en çok kayıp veren kirpilermiş.
Çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak
tutması zor olan dikenleri var. Bu durumdan en az zararla kurtulmak için
kirpiler meclisi toplanmış,Tartışa tartışa,çözüm aramaya başlamış.
nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına, birbirlerine
yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş.Böylece kirpiler
birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak, aralarındaki hava
tedavülünü önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış. ilk geceki
deneyimlerinde bunun işe yaradıgını görmüşler. Ama başka bir problem
ortaya çıkmış. Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından
yaralanmalar gerçekleşmiş. Daha sonraki gece yaralanma korkusundan
birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu seferde donmalar meydana gelmiş. Ne
var ki, her gece kah uzaklaşa kah yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin
vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın, ancak birbirlerini >
incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
KISACA; Bizim de uzun dikenlerimiz var. Bunlar hayata karşı
filtrelerimiz. Bazen faydalı, bazen de zararlı. Çoğu zaman kimseleri
yaklaştırmıyoruz yanımıza. Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz
özel dünyamıza. Ne var ki, sıcaklık ancak yakınlaşmakla mümkün. Birbirini
incitmeyecek kadar uzak,hayatın soğuk zamanlarında üşümeyecek kadar da
yakın olmayı öğrenmeliyiz.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Aynen kirpiler gibi
Alıntı
Alıntı
