Konu: Amentü

AMENTÜ

Ya Rabb! günahkârım, lâkin mü’min-im,
Herkesten fazladır, belki imanım.
Evet, ihmalkârım, bu kötü yanım,
Israrla- istiğfar, edenlerdenim.


Çünkü sen varsın, şüphesiz birsin,
Kulunu gözetir, tâkip edersin.
Kalbinden geçeni, hissi bilirsin,
İstersen kendine, yönlendirirsin.


Meleklerine de, kesin inandım,
Çok şükür aksini, hiç düşünmedim.
Zî’şan-la Cibril’i, dâima andım,
Teşekkür etmeye hiç üşenmedim.


Kitâb’ı- âlin ki, en başta olup,
Dört büyük kitaba, tasdikim kavi,
Mûsa’ya Tevrât’ı, İsa’ya İncil,
Zebûr’u Dâvud’u. Buldum bi’tevi.


Kur’ân-ı Kerimde, ismi yazılı,
Yirmi beş Peygamber, hak ve gerçektir.
Onlar dostlarındır, seçkin- vefâlı,
Habîb’in olansa, Zî’şân-ın tektir. (s.a.v.)


Ahret yaşamı- ebedi hayat,
Katiyet gelecek, hesap günüdür
Sevâbım ağırca, basarsa şâyet,
Yeniden doğmanın, refah günüdür.


Hayrı da- şerri de, yaratan sensin,
Sorumlu; irâde sâhibi- insan.
Çünkü sen kimseye, hem zulmetmezsin,
Kulun seçimidir, sâdece olan..


Şehâdet ederim- tasdiklerim ki,
Sen birsin, şerîkin- ortağın yoktur.
Ve tekrar ikrarla, şahitlerim ki,
Muhammed kulun, Resûlün Haktır. ( s.a.v.)

Sallü alâ Resulüna Muhammed
ümme Salli alâ Muhammed

Şevket OKYAY

İmanın gibi pırıl pırıl, çok başarılı bir çalışma. Allahü Tala razı olsun.

beğenmenize sevindim amcam