Konu: Kadın...!

"Kadın çıkar başka kadının rahminden
hayata ilk çığlığını atar.
Sessizliği işitir.
Babasının gözlerindeki hayal kırıklığı;
İlk yaşadığı şaşkınlık olur.
’Sessizlik oldu mu kız doğarmış’ sözünü öğrenir.
Susar!

Kadın çocuk olur;
Gülmesi, oynaması,
Daldan dala koşması hor görülür;
Engellenir..
’Kız kısmı ağır başlı olmalı’ sözünü öğrenir.
Susar!

Kadın okula gider;
Okuma yazma öğreneceği kadar,
Kadın olmasına yetecek kadar.
Nedenini anlayamaz;
’Okuyup da ne olacaksın, okumuş ev kadını mı?’sözünü öğrenir.
Susar!

Kadın ergen olur;
Ayıplanır, saklanır.
Kadınlığın saklanması gerektiğini öğrenir.
Susar!

Kadın genç olur;
Gezmesi, tozması, konuşulur.
Laf gelmesin diye, camdan dışarı bakmaz.
’Kötü kadın’ ne demekmiş öğrenir.
Susar!

Kadın evlenecek yaşa gelir;
Eş seçmez;
Seçilir.
’Kız kısmını boş bırakırsan ya davulcuya ya zurnacıya sözünü’ öğrenir.
Susar!

Kadın evlenir,
Eş olmaz ’karı’ olur.
Evde hizmetçi,
Mutfakta ahçı,
Kocasının yanında cilveli olur.
’Yuvayı dişi kuş yapar’ sözünü öğrenir.
Susar!

Kadın aşağılanır, sözü dinlenmez,
Dayak yer;
‘Kocanın vurduğu yerde, gül biter’ sözünü öğrenir
Susar!

Kadın anne olur,
’Koca’nın çocuğunun annesi olur.
Erkek doğurmadan da
Ne kadınlığını, ne anneliğini ispatlar.
Erkek doğurur,
İlk kez alkışlanır... ki;
Yine de koca övülür.
’Erkek adamın erkek çocuğu olur’sözünü öğrenir;
Susar!

Kadın yaşlanır ’ana’ olur;
Saygıyı o yaşında görür.
Konuşmak ister;
Vakit geç’tir.
Göçer gider.
Velhasıl;
Kadın doğar,
Büyür,
Yaşar,
Ölür,
ve,
Susar!"

Kadın yaşlanır ’ana’ olur;
Saygıyı o yaşında görür.
Konuşmak ister;
Vakit geç’tir.
Göçer gider.
Velhasıl;
Kadın doğar,
Büyür,
Yaşar,
Ölür,
ve,
Susar!"