Bedenimizi,azalarımızı günaha bulaştırmamaya özen göstermeliyiz.Çünkü beden ile yapılan her kötü işten bir zulmet iner.Yapılan her iyi işten ise kalbe nur iner.O nur da mutluluğun tohumudur.O zulmet de kötülüklerin tohumudur.

Kalp öylesine bir mekandır ki,içinde ne varsa dışarıya o akar.Bu nedenle kalplerimizi ne ile beslediğimize dikkat etmeliyiz.Nasıl ki vücudumuzu beslerken güzel yemekler yemeye dikkat ediyorsak,kalbimizi beslerken onun içine attığımız gıdaların manevi olmasına gayret etmeliyiz.

Kalbin bir sandık olduğunu varsayarsak!İçine ne koyduğumuza da dikkat edersek sonraki zamanlarda manevi sıkıntılara girmeyiz.

Cüneyd-i Bağdadi der ki:’’Senin şu sinen Allah’ın özel yeridir.Gücün yettiği kadar yabancının bu yere girmesine izin verme.’’