Genç bir adam kendi kalbinin yörenin en güzel kalbi oldugunu ilan etmisti. Onu görenler de bunu onaylamisti. Birden kalabaligi tam ortadan yaran yasli bir adam genç adama dogru yürüdü ve :
"Senin kalbin benim ki kadar güzel degil "dedi.
Iste tam o anda kalabalik ve genç adam yasli adamin kalbine dogru baktilar. Çok hizli çarpiyordu, fakat içinde çok fazla yara ve zaten çok az kalan bosluklarda çentikler vardi, onlarin da üzeri keskin çentiklerle dolu idi. Yasli adamin yasli kalbinin çok aci çektigi belli oluyordu
Insanlar sasirmisti, yasli adam nasil bu kalbin en güzel kalp oldugunu söyleyebilirdi.
Genç adam gülerek "saka ediyor olmalisin" dedi yasli adama, "benim kalbim pürüzsüz mükemmellikte iken seninki gözyaslari ve acilardan olusmus yara izleri ile dolu"
"Dogru" diye yanit verdi yasli adam
"Senin kalbin mükemmel gözüküyor fakat ben asla yasli kalbimi senle degismem. O gördügün her yara benim sevgimi verdigim bir kisiyi gösteriyor. Onlara kalbimin bir parçasini seve seve verdim, onlar da kendilerinden bir parçayi bana verdiler. Bu yüzden bu parçalar benim verdigim parçalara bazen tam uymadilar ve üstünde ya da köselerinde pürüzler oldu. Fakat ben onlarin her parçasini tek tek seviyorum, çünkü onlarin her biri paylasilan sevgileri, dostluklari bana hatirlatiyor. Bazen de sevgimin ve dostluklarimin karsiligini alamadim. O kalbimin içindeki yara dolu bosluklar da bu yüzden, ucu kivrik biçak gibi ve oldukça da aci verir. Fakat hala bosturlar ve baska kalplerin de bana sevgi ve dostluklarini verebileceklerini, böylece de bu bosluklari doldurabileceklerini gösterir ve benim hala o umutla yasamami saglar.
Simdi söyle genç adam, sence hangi kalp daha güzel ?"
Genç adamin gözleri sevgi gözyaslariyla dolmustu. Yasli adama dogru yürüdü ve kalbinden genç ve güzel bir parçayi dostça ona dogru verdi. Yasli adamin kalbinde hala birçok bosluk vardi. Yasli adam genç adamin cömertçe verdigi kalbi dostlarinin oldugu bölüme yerlestirdi, üzerine çentikler atti ve yerine bir güzel oturturdu. Genç adam kendi kalbine dogru bakti, artik eskisi kadar mükemmel ve pürüzsüz degildi. Tâki yasli adam ona kendi kalbinden eski fakat güzel bir parça verene kadar.
Sonunda genç adam ve oradaki kalabalik gerçek kalbin güzelligini anlamisti.
Kalbi güzellestiren onunla paylasilan sevgi ve dostluktu. Içinde sevgi barindirmayan ve tasimayan hiç bir kalp gerçekten güzel olamazdi.

Neyi arıyorsan,O'sundur...