Konu: .:. HaDİsLeRLe ÖğÜtLeR .:.

ALLAHI GÖRECEKMİYİZ


Allah`ı görmeyi ne çok istediğinizi biliyorum.
Büyüklerinize, kim bilir kaç defa:
- Allah`ı niçin göremiyoruz? diye sormuşsunuzdur.
Tıpkı balıklar gibi.Hani onlar da birbirine:
- Deniz diye bir şey varmış. Gidip,bizde görsek,derlermiş.
Allah, her zaman yanı başımızda; hatta kendinin de buyurduğu gibi, “Bize boyun damarımızdan daha yakın!” Ama yine de biz onu göremiyoruz. Zaten göreceğimizde yok; çünkü bu gözlerimiz, Allah`ı görecek şekilde yaratılmamış.
- Ya ahirette ? Orada da Allah`ı göremeyecek miyiz? diye sorarsanız, bu önemli sorunun cevabını peygamber efendimizden alalım,derim.
Aynen sizin gibi, Peygamber Efendimizin arkadaşları da bu konuyu pek merak etmişler ve ona:
- Ey Allah'ın Elçisi! Biz, ahirette Rabbimizi görecek miyiz? diye sormuşlar.
Peygamber efendimiz de şunları söylemiş:
- Evet,göreceksiniz. Bir öğle vakti, açık bir havada, gök yüzünde hiçbir bulut yokken, güneşi görebilmek için birbirinizi hiç itip kakar mısınız? Ayın on dördüncü gecesinde, açık ve bulutsuz gökyüzünde ayı görebilmek için zorluk çeker misiniz?
Peygamberimizin arkadaşları bu soruya:
- Hayır,yâ Rasûlallah,diye cevap vermişler.
O zaman Peygamber efendimiz:
- Ayı ve güneşi görmek için zorluk çekmiyorsanız,ahiret günü, Allah Teâlâ yı görmek için de hiçbir sıkıntı çekmeyeceksiniz, buyurmuş.
Bir başka gün de peygamberimiz şunları anlatmıştır:
Cennetlikler, cennete girince, Allah Teâlâ onlara:
- Size daha fazla şeyler vermemi ister mi siniz?diye soracak.
Onlar da:
- Rabbimiz!Sen bizim yüzümüzü ak ettin. Bizi cennete koyup cehennemden kurtardın. Senden daha fazla ne isteyebiliriz? diyecekler.
O zaman Allah Teâlâ ,kendiyle kulları arasındaki engeli kaldıracak. Cennetlikler, Allah Teâlâ ya doya doya bakmaktan daha üstün ve daha güzel bir şey olmadığını anlayacaklar.

Prof. Dr. Mehmet Yaşar KANDEMİR
Ahirete İnanıyorum

MÜJDE! MÜJDE!



Bir gün Peygamberimiz, Hazret-i Aişe annemizle konuşurken şöyle buyurdu:
- Allah'a kavuşmayı ve onu görmeyi kim isterse, Allah Teâlâ da o kulunu görmekten memnun olur.
Kim Allah'a kavuşmayı istemezse, Allah da onunla görüşmekten hoşlanmaz.
Peygamberimiz'in sözlerini zevkle dinleyen Aişe annemiz:
- İyi ama, ey Allah'ın sevgili elçisi! Bizler ölümü hiç sevmeyiz, dedi.
Peygamber Efendimiz:
- Hayır, hayır, diye açıkladı. Ölüm hiç de sizin bildiğiniz gibi değil. Bakın anlatayım:
Allah'ı seven ve O'na inanan bir kimse öleceği zaman, melekler onun yanına gelirler. Allah'ın onu ne çok sevdiğini, ona vermek için ne güzel nimetler hazırladığını müjdelerler.O zaman bu mutlu insan, bir an önce dünyadan ayrılmayı ve Allah'a kavuşmayı ister. Allah Teâlâ da o kuluna kavuşmayı arzu buyurur.
Ama Allah'a inanmayan adam böyle değildir. O zavallı, öleceği zaman, ahirette başına gelecek felâketler kendine söylenir. Bunları duyunca çok üzülür ve ölümden nefret eder.
Allah'a kavuşmayı hiç mi hiç istemez. Allah da ona kavuşmaktan hoşlanmaz.
Demek ki, sevgili çocuklar, iyi kimseler için ölüm, korkulacak bir şey değildir. Allah'a şükür biz Müslüman’ız. Allah'ı seviyor ve O'na inanıyoruz. Öyleyse, bizim de dünyadan ayrılma, ahiret hayatına başlama zamanımız gelince melekler etrafımızı alacaklar; bize Allah'ın selâmını getirecekler; cennetteki yerimizi gösterecekler. Sonrada: «Haydi, buyur.gidelim!» diyecekler. O zaman biz, yüzümüzde tatlı bir tebessümle cennete doğru uçup gideceğiz.
Biz ölümden korkmayız.
Ölümden kötüler korksun.


Prof. Dr. M. Yaşar KANDEMİR
(Ahirete İnanıyorum, İstanbul, 1983, s. 9-10.)