Konu: Ey yüceler yücesi!

Ey Alim! Ey yüceler yücesi! Bir soğuk kış gecesi beni ısıttın ılıklığınla, hecesine ömürler verilecek sözler işittirdin… Birdin, sonsuzdun, tektin; insanda gizlenmiş yürektin. Beni sevecektin, sevdin;Ben de Seni “Hakk”ıyla bileceğim; seveceğim. Ey Rabbim! Ey öteler ötesi! Senden gelen bu sesi, bu nefesi seni söylemekle tüketeceğim! Seni dinleyeceğim ve ney gibi inleyeceğim bu nefesin havalarından ama nefsin hevalarından değil asla; neyzenin nevalarından! Revalarından deva bulacağım; sevap umacağım. Ey Rabbim! Sızdır gözlerimden özüme sıcak bir akışla aşkını ve beni bağışla… Sözlerimdeki bu yanış ve yakarışla aydınlat alnımı, Kabul et ahlarımı, affet günahlarımı...

Çöllerde kalmayı sevdim Seninle...
Yalnızdım,kalabalıklar içinde...
Her şeyde Sen'in sanatını görmeyi sevdim ben...
Herkeste Senden bir tecelli bulmayı sevdim..
Yıldızlarda nurunu,güneşte narını,ateşte harını bulmayı sevdim...
Aziz oluşunu,Kadir-i mutlak oluşunu sevdim..
Settar oluşunu sevdim...
Öylesine güzel bir sırdaştın ki
Sen,kimselere bir sırrımı vermedin..
Günahıma rağmen yücelttin beni..
Şeref ikram ettin..
Ekremül-ekreminsin..
Kulunu sevmeni sevdim ey Rabbim..
Ben unuttum,unutmadın..
Ben adını anmadım,yine de bırakmadın..
Yüceler yücesi aşkına karşılık vermek varken,
Seni bırakıp başkalarına yandım..
Yinede vazgeçmedin benden..
Sevdin beni oysa,ben Sana kul bile olamadım..
Nankörlük ettim..
Yine de nimetlerini esirgemedin...
Şikayet eden,sızlanan,dert yanan hep ben oldum.
Sen sevdin beni...
Bense vefasız bir sevgiliydim..
Kıymetini bilemedim...
Affet Allahım…

AMİN