Ya Rab ellerim kirlendi benim, gözlerim köreldi, dilim lâl oldu, kanı çekiliyor sanki vücudumun…

Kalbi sökülen bir serçe çırpınışıyla cılız telaşlarla hayatta kalmaya çalışıyorum..

Yorgunum yıllanmış hüzünlerin ağırlığında ve karanlığın boğduğu hayallerimi titreyen ellerimden düşürmemeye çalışıyorum…

Sensizlik hastalığından, ilacını kullanmayan hasta konumundan şefkat eline sığınıyorum,

Hani anneler koşar da yakalar ya arabanın altında kalacak yavrularını,

Öyle yakalasan Senden usanmadan kaçan şu yüreğimi…

Yakalasan bağrımdan, yapışsan yakama, bağrımdaki kor alevleri Cennetasa baharlara çeviriversen…

Yere düşen bir nesneyi kaldırıp temizler gibi, bu kadar yüksekken yerin kaldırmaya Senden daha layık kim olur…

Kalkamıyorum ben Allahım, nefes bile alamıyorum….

Tut beni, hayat üfle yüreğime… üfle de aşk ve edepten kanatlar takınayım ben de

ve durmadan dinlenmeden hep sevdana kanat açayım….

Amin…