Konu: ALLAHu EkBeR !

Biz müslümanlar, sevindiğimizde, üzüldüğümüzde, şaşırdığımızda, "şok" olduğumuzda, hayran olduğumuzda hep tekbir getiririz: u ekber!


Çünkü, " en büyüktür" manasına gelen tekbirin işlevi de anlamı kadar büyüktür. Seviniyorsak sevincimizi 'ın büyüklüğüne bağlarız.


Üzülüyorsak, kendimizi 'ın en büyük oluşuyla teselli ederiz. Ondan bağımsız bir saadet ve felaket tasavvur etmediğimiz için safa halinde de, cefa halinde de "u ekber!" deriz.

Şaşırdığımızda, 'ın en büyük oluşunu hatırlar ve bizi şaşırtan şeyin için çok basit, sıradan bir şey olduğunu bir kez daha hatırlarız. "Şok" olduğumuzda, bizi şok eden olayın katında daha büyüklerinin olduğunu dile getirmek için tekbir getiririz. Hayran olduğumuzda, hayretimizi esere değil o eserin sahici müessirine, sanata değil asıl sanatkara yönelttiğimizi tekbirle ifade ederiz.


Namaza "u ekber"le başlar ve her rekatta beş kez bunu tekrarlarız.


Namaz ki; o, karşısında kulun esas duruşunu temsil eden ibadetler mecmuasıdır. 'ın en büyük olduğunu itiraf ederek başlamayan bir ibadet, insanı kula kulluktan nasıl kurtarabilir?


"u ekber!" demekle, kula ve eşyaya kulluğu reddettiğimizi ifade etmiş olur ve O'na kulluğumuzu secdeyle zirvesine taşırız. İşte tekbirin insanı getirdiği son nokta bir aşk hareketi olan secdedir.


u ekber! Ölümcül İşte o tekbirlerden bir tekbir; hesapsız, garazsız, ivazsız, doğaçlama, kendiliğinden ve gelişi-güzel...


büyüktür!


kimden büyüktür?


Elbette herkes ve her şeyden.


Bir müslümanın bundan şüphesi olabilir miydi?


Ne diyorsunuz siz? Bakmayın bir çok insanın namazlarına "u ekber"le başlayıp onlarca kez tekbir talimiyle sürdürdüğüne. Aslında bir çoğumuz, tekbir getirmekle ne dediğimizin farkında değiliz.
Ne muhteşem bir ikrarda bulunduğumuzun bilincine varmamışız.


İşte öylesine bir alışkanlık olarak tekbir getirdiğimiz, sık sık suçüstü yakalandığımızdan belli.


Çalış diyorsun, aldırma onlara, bismillah de ve yürü!..


Olur mu, diyor; ben onlarla nasıl baş edebilirim? Ekliyor: "Baksana nasıl da güçleri var!"


Estağfirullah de ve tekbir getir: u ekber! 'tan da mı güçlüler?


Yürü, diyorsun; eğer yürürsen varırsın. Çünkü yürüyenler hep vardılar...


Sahi mi, diyor, ama inanmıyor. Arabam yok ki diyor ve ekliyor: Ama onların uçakları var: sesten hızlı giden, görünmeyen, saatte bilmem kaç mil yapan...


Ben onları nasıl geçerim?..


Tevbe de ve tekbir getir: u ekber! Sen 'ı "elde var bir" saymadıktan sonra, kaç paralık olursan ol solda sıfırsın... Solda sıfır olmakla sağda sıfır olmak arasındaki fark, olmamakla olmak arasındaki fark kadardır.
Uydularıyla her şeyi görüyor muymuş?


Her şeyi görene ne derlerdi?
-Basîr!..
Radarlarıyla her şeyden haberdar mı oluyorlarmış?
Her şeyden haberdar olana ne derlerdi?
-Habir!..
Sevdiğini yüceltir, onore eder, ihya eder; kızdığını alçaltır, zelil eder, rüsva eder, imha edermiş, öyle mi?


Peki bunu yapana ne denir?
-Muizz ve Müzill!..


Düşmanını kahreder, dünyaya geldiğine pişman eder, yeryüzünü başına yıkar, ocağına incir ağacı diker, gücünün önünde kimse duramaz, yaptığından sual olunmaz, intikamı pek şedit, istediğini zorla söke söke alır, karşı konulmazmış ha!..


Yani Kahhar, Cebbar, Müntakim?..
Bu dediğin 'tır yavrum, !..


Haydi imanını tazele ve bir tekbir de sen getir:,
u ekber!


Aşk ile bir daha...
Git elini yıka, yüzünü yıka, ağzını yıka, gözünü yıka, gönlünü yıka, özünü yıka ve sözünü yıka da gel ve oku : u ekber!..


Duyuyor musun göklerin sesini:
u ekber!

aLıNTı

ALLAH cc razı olsun Hayrunnisacım.Emegine saglık...

sağol ablacım teşekkürler...

Âlemler sonsuzdur, akla hayale
Feza bir girdap, muamma şu yer
Fikir şaşınca, bu acip hale
Dilde tek cümle”ü ekber”

Kaç asır göğü, taradı insan
Gezdi dolaştı, süratle şeytan
Çıkamaz huduttan, asla şu ins can
Göklerin hâkimi; ”ü ekber”

Füzeyle çıkar, deler fezayı
Radarla uyduyla, tarar uzayı
Kendine üs yapar, Merih’i ayı
Görür her yerde; ”ü ekber”

Gezse fezada, ışık ışık hızıyla
Arasa kusur, ilim gözüyle
Yazar sonunda, şunu yazıyla
“Kusur yok onda,, ü ekber”

Galaksi sayısız, bi hesap yıldız
Yapmış fezaya, muhteşem yaldız
Hayretle açılır, ona bakan göz
Dilde terennüm; ”ü ekber”

Binlerce güneş, hepside bir dev
Bir şehr-i ayin, onlarla her yer
Muhtaç onlara, sayısız tür nev
Dilde hayrettir,”ü ekber”

Baksan zemine, her şey harika
Görünür nukuşlar, elbet Faruk’a
Hepsinde o mühür, zahir farika
Akıl görüyor,”ü ekber”

Birazcık dolaşsan, bahçede bağda
Etsen tefekkür, baharda dağda
Arılar bal yapar, zeytinler yağda
Her şey hizmette,”ü ekber”

Asmalar çamur yer, üzümü bizler
Koyun ot yerken, etini kim yer?
Arif olanlar, bunu bilirler
Çokça söylerler,”ü ekber”

Denizler göller, dolu nimetle
İnciyle mercanla ve semiz etle
Rahmanın bildirir, bunu ayetle
Okuyan diyor ki; ”ü ekber”

Saymakla bitmez, rabbin inamı
Gördükçe bil ondan, bunca niamı
At büyük sırla, gönülden gamı
Her zaman söyle,”ü ekber”

Bunlara ücret, külli şükürdür
İbadet eden, elbet şakirdir
Her şey ın, insan fakirdir

Kullukla et ilan,”ü ekber”

Cihat Ş

sizdende RABBİM razı olsun

ALLAH c.c. razı olsun ablacım...

Allah razı olsun ablacığım. emeğine sağlık çok güzel bir şiir tabiki anlayana!

Amin,Ecmain

yorumlarınız için teşekkürler.okuyan yüreğinize gözlerinize sağlık...
RABBİM cümlemizden Razı olsun inş.