Al Derim Canım' Almaz
Bez durur mihrab üstünde beş metrelik bembeyaz
Kin tutar gölgeler Ya Rab al derim canım' almaz

Yedi kat yüksekten gelse de ruh-i gülistan
Kuytuları mekan eder zerresi yanım' almaz

İpi koptukça misafir olur haneme hicran
Düşlerimde gülüşlerin iki parçası kalmaz

Uzun bir yol ufukta, yol perişan hal perişan
Göze alsam da dönmeyi gel gör ki şanım almaz

Karalar ağarır lakin kızılca döner devran
Damlalarca kanım aksa bir tutam devran olmaz

Tüm kelimeler fuzuli bütün cümleler ziyan
Zaruri noktalar virgül olsa efkanım almaz

Ruh çıkacaktır aslında ben olmayandan o an
O an yakındır ellerim bir daha saçım' yolmaz

Alıştı gözlerim benim hep buydu halim giryan
Öyle aldanıp sandım ki kırmızı güller solmaz

Lakin gördüm ki sonunda her şey ortada ayan
Vardığım çizgiden daha öte dermanım almaz

Beş metrelik bez güler mihrab üstünde bembeyaz
Kan bürür gözlerim Ya Rab al derim canım' almaz

Mahmut Güneş Gökşenli