Ölümüm yaşama kapak olsun
Bir gün , birden, birilerinin karşısına çıkıp, sobeleme edasında savurmak isterdim hakikati .
Umulmadık aralıkların köşe taşı , gizemli kuytulukların demir başı olmak…
Ansızın fırlayıp , insanın aklını alacak bir çığlıkla…
Gafletin eli nisyanın omzundayken, umarsızlık sırtını maddeye vermişken,
kapı girişinde nemelazım levhası asılı şu dünyanın ödünü ağzına getireyim diyorum .
Sonra , bir şey olmamış gibi elim cebim de , dilime bir ıslık asıp sallanayım şaşkın insanlığın fay hattında .
Ceketimin yakasını da kaldırayım .
Bakışlarım adımlarıma göz kırpsın .
Olay mahalline düzenin bekçileri siren sesleri serpsinler .
Basın hayret bassın gazete sayfalarına .
Meraklılar halkalar halinde temaşa etsinler akıbeti .
Devlet erkanı zirvelerde yas tutsunlar .
Gündem gaza gelip raks etsin kendinden geçerek .
Bir bilge kısıp gözlerini , bıyık altına sokuştursun tebessümünü .
Bir gün , birden birilerinin karşısına çıkıp bir bildiri saplamak istiyorum nefes borusuna maddenin .
Şehvetin en işlek caddesinde , gözlerini dünya bürümüş mahluklara ani bir refleksle keskin bakayım diyorum .
Şerrin en kalifiye elemanları , hırsın arka sokaklarında izimi sürsün .
Heves kalesine çekilsin tedirgin .
Olağan üstü hal ilan etsin şeytan .
Hesapsız çığlığıma önlem alsın nefis .
Hayat aşıkları pankartlar eşliğinde meydan arasınlar .
Ben ölüm var dedikçe kaçacak delik arasın dünya bağımlıları .
Yani dünyanın huzurunu bozayım diyorum .
Düzensiz düzeni düzleyeyim…
Hürriyetin suratına isyan patlatayım .
Aşikar söveyim özgürlüğe .
Bulaşıcı bir maraz gibi dolanayım şehri .
Üç beş dervişin ti ye aldığı şu hayatı sona erdirecek güce , saygı duyayım bir dakika .
Hazır boşaltmışken sokakları , duvarlara sprey le ölüm var yazayım .
Sonra öleyim ,
ölümüm yaşama kapak olsun …
Hasan Çekerek
Alıntı
)
