Genç bir Yönetici, yeni Jaguarı içinde kurulmuş, biraz da hızlıca, bir
>mahalleden geçiyordu. Park etmiş arabaların arasından yola fırlayan bir
>çocuk olabilir düşüncesiyle dikkatini daha çok yol kenarına vermişti. Bir
>şeyin yola fırladığını görünce hemen fren yaptı ama aracı durana kadar
>geçen mesafede yola çocuk fırlamadı. Bunun yerine, yepyeni arabasının yan
>kapısına büyükçe bir taş çarptı Adam hızlıca frene yüklendi ve taşın
>fırlatıldığı boşluğa doğru geri geri gitti.
>
>
>Sinirlenmiş olan genç adam arabasından fırladı ve taşı atan çocuğu kaptığı
>gibi yakında park etmiş olan bir arabanın gövdesine sıkıştırdı. Bunu
>yaparken de bağırıyordu : Sen ne yaptığını sanıyorsun serseri? Bu yaptığın
>ne demek oluyor? O gördüğün yepyeni ve pahalı bir araba ve attığın o taşın
>mahvettiği yeri düzelttirmek için kaportacıya bir sürü para ödemek zorunda
>kalacağım. Neden yaptın bunu???
>
>
>Küçük çocuk üzgün ve suçlu bir tavır içindeydi. Lütfen, amca, lütfen
>kızmayın. Ben çok üzgünüm ama başka ne yapabilirdim, bilemedim. Taşı attım
>çünkü işaret etmeme rağmen diğer arabalar durmadı. Çocuk, gözlerinden
>süzülen yaşları elinin tersiyle silerek park etmiş bir aracın arkasına
>işaret etti. abim orada. Yokuştan aşağı yuvarlandı ve tekerlekli
>sandalyesinden düştü ve ben onu kaldıramıyorum.
>
>
>Çocuğun şimdi hıçkırıklardan omuzları sarsılıyordu ve şaşkın adama sordu
>Onu kaldırıp tekerlekli sandalyesine oturtmama yardım edebilir misiniz?
>Sanırım abim yaralandı ve benim için çok ağır.
>
>
>Ne diyeceğini bilemez halde, genç yönetici boğazındaki düğümden yutkunarak
>kurtulmaya çalıştı. Yerde yatan sakat çocuğu kaldırıp tekerlekli
>sandalyesine oturttu, cebinden temiz ve ütülü mendilini çıkartıp, çeşitli
>yerlerinde oluşmuş ve kanayan yara ve sıyrıkları dikkatlice silmeye
>çalıştı. Bir şeyler söyleyemeyecek kadar duygulanmış olan genç adam,
>abisinin tekerlekli sandalyesini iterek yavaş yavaş uzaklaşan çocuğun
>ardından bakakaldı. Jaguar marka arabasına geri dönüşü yavaş yavaş oldu ve
>yol ona çok uzun geldi.
>
>
>Arabanın yan kapısında taşın bıraktığı iz çok derin ve net görülür
>şekildeydi ama adam orayı hiçbir zaman tamir ettirmedi. Oradaki izi, şu
>mesajı hiç unutmamak için sakladı :
>
>
>Hiçbir zaman yaşamın içinden, seni durdurmak ve dikkatini çekmek için
>birilerinin taş atmasına mecbur kalacağı kadar hızlı geçme. Tanrı ruhumuza
>fısıldar ve kalbimizle konuşur. Bazen, onu dinlemek için vaktimiz
>olmuyorsa, bize taş fırlatmak zorunda kalır.
>
>
>Fısıltıyı dinle veya taşı bekle.
>
>
>Seçim senin....