Kabirde Bile Namaz Kılmak İstiyordu... Tabiinden Sabit El-Bünani hazretleri, namaz kılmayı çok severdi.Bir yere gitmek için yolda yürürken rastladığı her camiye girer, namaz kılardı.Bu ALLAH dostu, gece ibadetini çok sever, bundan büyük haz alırdı.
-Gece ibadetinden daha zevkli birşey bilmiyorum, sözü meşhurdur.
Namaza öylesine bağlıydı ki, şöyle derdi:
-Namaz, Allah'ın yeryüzündeki en büyük nimetidir.Eğer ALLAH c.c namazdan daha faziletli bir şeyi kabul etseydi, şöyle buyurmazdı:"Mabette namaz kılarken melekler Zekeriyya'ya seslendiler..."
Birgün Sabit el-Bünani hastalanmış, gücü kuvveti kesilmişti.Kendisini ziyeret için yanına gelenlere şöyle dedi:
-Kardeşlerim! Önceden namaz kıldığım gibi namaz kılamıyorum, önceden oruç tuıttuğum gibi oruç tutamıyorum.Dostlarımın yanına inip onlarla ALLAH'ı zikrederdim, şimdi bunuda yapamıyorum.ALLAH'ım!Bu üç şeyden beni alıkoyduğuna göre, benim için artık yaşamın anlamı kalmadı.
Duası biter bitmez ALLAH'ın rahmetine kavuştu.
Onun eskisi gibi namaz kılamadığından dolayı ölmek için dua etmesini ve hemen can vermesini görenler, hayretten donakalmışlardı.
Onun bizzat elleriyle mezara koyanlar Şeyban Bin Cisr ve bir arkadaşı, cesedin üzerindeki kerpiçleri düzeltirken bir kerpiç aşagı doğru düşer ve kabir açılır.
Birde ne görsünler!
Sabit el Bünanş orada da namaz kılıyor.Şaşırıp kalırlar.
Sabit'in evine gidip gördüklerini kızına anlatırlar.Kızı şöyle karşılık verir.
-Babam elli senedirgece ibadet eder, seherlerde de şu duayı yapardı."ALLAH'ım eğer kabirde birilerinie namaz kılmayı nasip edeceksen bende onlardan olayım!...