Bugün ağlayacağım…
Tüm acılarını yeniden yaşayacağım ömrümün , bir kez daha “ elveda “ diyeceğim tüm sevdiklerime ve giderken arkama hiç bakmayacağım . İçimdeki bu sızı hiç dinmiyor dinmeyecek biliyorum.Pişmanlıklar hiç fayda etmeyecek her şeye yeniden başlamaya cesaretim olmayacak ve ömür dediğim şey böylece ellerimden kaya kaya akıp gidecek . Hiç dönüşü olmadı gidişlerimin bunun da olmayacak diyorum kendi kendime , uzun uzun iç geçiriyorum yaşayamadığım tüm sevdalara inat hayatı sevdiğimi düşünüyorum , gerçeği bile bile !.. Öyle zor ki elveda diyemeden gitmek , öyle acıtıyor ki yüreğimi gözlerine hiç bakmadım farzediyorum , olmuyor olmuyor olmuyor… ağlamadan gidilmiyor!
Bileklerimi mi kessem diye düşünüyorum yoksa bir avuç ilacı mı yutmalıyım tek yudumda yada ayağımın altındaki sandalyeye bir tekme . İnsan son nefesinde ne düşünür diye merak ediyorum . Bana yakışan hangisi olurdu en çok? Tabi ki kalıp mücadele etmelisin diyor içimdeki yalancı roman kahramanı . Şimdi aynanın karşısında dağınık saçlarımı topluyorum , ağlamaktan şişmiş yüzümü yıkıyorum , yıkarken bir daha ağlıyorum . Acılarım hiç dinmiyor , unutulmuyor ve bir an olsun gözümün önünden silinmiyor “ merhaba” dediğin o an . Bugün ağlayacağım diyorum kendi kendime , bugün ağlayacağım , tüm güçlü yanlarımı yok sayacağım bugün . Bugün en acizi olacağım insanların , en zavallısı ve en günahkarı kulların. Ne cenneti düşüneceğim ne cehennemi , bağıra çağıra isyan edeceğim başımı yukarı kaldırıp . Çaresizliğime ağlayacağım hıçkıra hıçkıra , bugün ağlayacağım !
Bugün her zamankinden daha çok seveceğim seni , daha çok nefret edeceğim , daha çok özleyip daha çok iteceğim , bugün seni iyice sileceğim aklımdan . Ellerinin tüm dokunuşlarını unutup sevdiğim türküleri söyleyeceğim kendime , “ ordunun dereleri “ ni önce sonra “ gesi bağları” nı. Hem söyleyip hem ağlayacağım , en çok aslında kendimi özlediğimi anlayacağım Bugün ağlayacağım!..
(Alıntı)