Yeter
Ağır ağır
Kırmadan
İncitmeden düşüyordun kirpiklerimden
Yavaşça inerken yanağımdan aşağı
Tüm hıncını alır gibi öpüyordun yanaklarımdan
...Kim için..? Ne için aktığını biliyor musun? diye soruyordum sana
Hayır diyordun.. ve sana çok kızıyordum
Elimin soğuk kısmıyla siliyordum değdiğin her yeri
Ummadığım anlarda doluyordun gözlerime, sonra kirpiklerime tutunuyordun...
Yavaşça
Aldırmadan
Umursamadan damlıyordun anılarımın üstüne
Görenlere aldırış etmeden, beni rezil etmek istercesine
Acımasızca..
Bir de utanmadan yanaklarımı okşuyordun
Mutluluktan akmadın hiç gözlerimden
Mutlu olmam bu kadar mı dokundu kanına?
"o" giderken elvedayı ben mi düşürdüm dudaklarına?
Sustum..
Sadece "o" mutlu olsun diye
Göz yaşım...
Acımasızca süzülen tuz tadında damlaların
Yeter..!!
Dolma artık gözlerime..
Sızlatma yüreğimi yeniden
YETER..!!!
Kaynak:
Hüzün Adası
Alıntı
