Konu: Osman Yüksel Serdengeçti Şiirleri

Bulamazsın

Bir kere inkâra düstün mü yavrum,
Kendini aşmaya yol bulamazsın.
Vehimler şüpheler bozar ruhunu,
Seni kaldıracak el bulamazsın...

Elbet dünya döner, bizde döneriz,
Bir müddet parıldar sonra söneriz...
Yükseklerden enginlere ineriz
Halinden anlayan dil bulamazsın.

Ömür akar gider yokluk gölüne
İnsanoğlu düşmüş serap çölüne
Hayat benzer bir gecelik geline
Kendin gibi akan sel bulamazsın

Ektiğin tohumlar bir türlü bitmez
Müşkülü yenmeye bir ömür yetmez
Kuş olsan uçsan da yine kâr etmez
Arasan konacak dal bulamazsın...

Osman Yüksel Serdengeçti

Mektup 1

Dilimin ve kalemimin ucundasin,
Fakat kalbimin icinde,

Su tukenen yillara sor, gecelere
gunduzlere sor: kiminleyim ben?

Hic sizin semtinizde vefa ruzgari esmez mi?
Daglara seslendim, onlar bile ses verdi de
Sen neden susuyorsun...

Sen ses ver de senin semtinden esecek vefa
ve ask ruzgarlarina bagrimi acayim..
cigerlerime cekeyim...
'Beni ne yapacaksin' deme
'Benim yuzumden ne hale gelmissin' de!

Yollarda ayak izlerini gordum,
Bu izlere yuzlerimi surdum.
Evet, buralardan gecen sensin!..
Yollardan gectigin gibi benden de mi gececeksin?..
Yollardaki izlerini baska izler bozar siler...
Fakat kalbimde biraktigin izler ebedidir, bozulmaz, silinmez...

Seni dusune dusune dusume giriyorsun
Onun icin ben, gunduzlerden cok geceleri sever oldum
Senin olmadigin yerde gunes yok bana
Ates yok bana..Hayat yok bana...

Muhacir kuslar sicak iklimlere goctuler
Demek ki goc zamani..benim kusumsa
'ask' denilen kafeste cirpinip dudu.

Seninle olduktan sonra her sey sicaktir bana
Son bahar bile ilk bahar gibidir.
Bir baktin canimi yaktin
Bir daha bak ki , kul olayim, savrulayim...

Bu bayram da sensiz gecti.Seninle her gun bayram bana
Sen olmayinca bayramdan ne haber?

Is bildigin gibi degil.Bilmedigin gibi...
Sen kendine bakma, bana bak..neler oluyor o zaman anlarsin

Oldugum zaman mezarima gel
De ki ' bu adam benden neler cekti
Ey toprak, boyle bir dertliyi sen nasil cekiyorsun...'

Osman Yüksel Serdengeçti

Mektup 2

Sen benden ne ayrisin, ne gayri...
Amma feryatlarim neye?

Gidisin bir turlu harap ediyor beni, gelisin bir turlu...
Fakat bu iki harabe arasindaki cani gor!...

Senin icin 'geliyor' dediler; aklim gitti.
Gelirsin, aklim gider; gidersin, aklim gider..
Acik soyle sen akil dusmani misin?...

Topraga dusen tohum gibi
ben de ayaklarina dusuyorum...
Bu ask ne zaman basak verecek?

Sen; ' Sen ne olursan ol, bana ne?' diyorsun...
Ben; 'Ne olursan ol bana gel!...'diyorum...
Hangimiz hakliyiz?..Soyle..

Artik bu is boyle gitmez. Artik bu attek
Boyle tutmez. Dumanim kesildi, serapa
kor oldum ..Anla...

Aksam oluyor, gunes batmak uzere...
Ask uzun bir geceye benzer.Sabah ayiklar icindir.
Biz ki sarhosuz.
Gel!...uzun gecelere burunelim...

Osman Yüksel Serdengeçti

İmparatorluğa Mersiye

Bin yıl oldu toprağına basalı
Hayli oldu kılıçları asalı,
Bülbüllerin onun için tasalı,

Sazlar kırık,ayar tutmaz telleri,
Biz neyledik o koskoca elleri?..

Yol görünür,hakan emir verirdi,
Dalga dalga ordularım yürürdü,
Hamlemizden dağlar taşlar erirdi,

Dolu dizgin aştık nice belleri,
Biz neyledik o koskoca elleri?..

Yıldız doğar,talihimiz belirir,
Sabah olur,ulufeler verilir,
Bir seferde dört krallık serilir,

Al al ettik,kara kara tülleri,
Biz neyledik o koskoca elleri?..

Ferman çıkar,dal kılıçlar takınır,
Meydanlarda Rabbe dua okunur,
Gölgemizden bütün cihan sakınır,

Andırırdık coşkun akan selleri,
Biz neyledik o koskoca elleri?..

Kosovalar,Plevneler bizsizdir,
Yosun tutmuş camilerim ıssızdır,
Boynu bükük minareler öksüzdür,

Açmaz olmuş Kızanlığın gülleri,
Biz neyledik o koskoca elleri?..

Hali görür,geleceği sezerdik,
Bir zamanlar ta Vistül’de gezerdik.
Haritayı biz kendimiz çizerdik,

Fetheyledik deryaları,çölleri,
Biz neyledik o koskoca elleri?..

Rodopların ak başları yaslıdır,
Serdengeçti gönül,artık usludur,
Rüzgarları bile matem seslidir,

Zafer,zafer der,eserdi yelleri,
Biz neyledik o koskoca elleri?..

Osman Yüksel Serdengeçti

Sevdim Sevgilim Diye Ana Yurdu Derinden

'İstiklal Marşı” şairi M. Akif’in ruhuna ithaf'

İyilik ve güzellik taşıyor her yerinden
Sevdim sevgilim diye Anayurdu derinden
Neye baksam sevindim sevdim ne varsa her yerde
Yurtta bulunmak bile deva olur çok derde
Şu uçuşan kırlangıç, sarı asma ne güzel
Şu nur topu yavruda allı basma ne güzel
Güzellik kaynağıdır yeryüzü gök ve deniz
Tatlıdır Anayurtta her yüze bakan beniz
Gözü besler yemyeşil top top çam ağaçları
Ne hoştur karşı dağın kıvrımlı yamaçları
Irmaklarda ırmakta gümüştün balıklar oynaşırlar
Vadilerde yaylada davarlar kaynaşırlar
Başka yerin bu kadar ılık güneşi yoktur
Bence öz yurdun benzeri eşi yoktur
Gözlerim dalar gider ufkun rengarengine
Bilmem hiç rastlanır mı yeryüzünde dengine
Öyle bir renk çökmüş ki mavi,mor diyemezsin
Eflatun mu pembe mi?ateş,kor diyemezsin!
Ne bir ressam eli ne de bir şair dili
O renkleri çizemez anlatamaz besbelli
Herkese ilgi vardır memleket olayında
Başa bir tad gizlidir zorunda kolayında
Her şeyinde bir ahenk her şeyinde bir tad var
İçimizde sevinçten sanki bir çift kanat var
Doyulurmu seyrine ay yıldızlı bayrağın
Uğrunda kim can vermez bu güzelim toprağın
Ne mutlu bu ülkede varlık olmak bir zerre
Anayurtta yaşayan bahtiyardır bin kere


Osman Yüksel Serdengeçti

Sevmek Ve Sevilmek Gibi Tat Var Mı Ki Başka

Geçmişte gömülmüş ne de çok hatıralar var.
Bir sevgili mes'ut ise bir başkası ağlar,
Bir eski gönül yaresi sızlar da derinden,
Bir ok yeniden kalbi vurur dertli yerinden,
Bir damla şaraba, bir içim suya kanılmaz,
Bir tatlı güne ertesi gün pek inanılmaz,
Madem ki hayalın yolu ergeç bitecektir,
Her sevgili varlık kara toprağa gidecektir,
Öyleyse neden binbir üzüntüyle yanarsın?
Bir hişuranın zevkini özlemle anarsın?
Günler degil, aylar boyu, yıllar boyu olsa,
Bir sevgiye insan doyamaz, ömrü de dolsa.
Ver kendini, koy ver yine taptaze bir aşka!
Sevmek ve sevilmek gibi tat var mı ki başka?

Osman Yüksel Serdengeçti

Veda

Artık iş kalmadı yarenler bizde
Tökezliyor olduk yazıda düzde
Şairdik,hatiptik,yazardık sözde

Ekmeği yemeğe ağızda diş yok
Dedik ya efendim bizlerde iş yok

Sağ yanım titriyor,sol yanım tutmaz
Nabzım tekler durur,muntazam atmaz
Ayağım bir türlü ileri gitmez

Ağzım her an kuru,gözümde yaş yok
Artık bundan böyle bizlerde iş yok

Bir secdeye varsam başım dolanır
Ne yesem ne içsem,miğdem bulanır
Bütün dertler birbirine ulanır

Yuvamız da bomboş uçacak kuş yok
Hayra yorulacak hayal yok,düş yok

Yakını uzağı seçemez oldum
Bir ufak hendeği geçemez oldum
Bir bardak soğuk su içemez oldum

Tatlılarda bile lezzet yok,tat yok
Benim bu halime takacak ad yok

İki adım atsam durmaz düşerim
Eski hallerime şimdi şaşarım
Allah’ım ben böyle nasıl yaşarım

Kendimi kollayacak gövdede baş yok
Bağrıma basacak evlat yok,eş yok

Yaşıtlarım birer birer ölüyor
Yeşil yaprak kara toprak oluyor
Azrail de baş ucumda soluyor

Üstüme dikmeye ağaç yok,taş yok
Arkamdan vermeye yemek yok,aş yok...

Osman Yüksel Serdengeçti