Konu: Yazmak...

Kelimelerime sığdıramıyorum yürek dalgalarımı, dalgaların beyaz köpükleri ise kâğıtta siliniyor. Ama dokununca ıslak, ağlamış bir kâğıt buluyorum.


Kalemi her bıraktığımda kâğıdın üstüne, küçücük hıçkırıklar hissediyorum. Sevgili sohbetinin tadına varamadan sona ermesi ağlatıyor kâğıtları. Yusuf'un sırt çevirmesi, Şems'ini yitirmesi ağlatıyor kâğıtları. Maşukundan ayrılmış bir aşk gibi sessizce ağlıyor.

Sevdalı kaleme, kaleme mahkûm. Gözyaşına talip, müptela bir âşık kâğıtlar. Mecnuna bir Leyla, Leyla'ya bin mecnun ve sevgiliye mecbur, ayrılığa tiryaki kâğıtlar. Sılaya can, ölüme ferman, yitiğe derman kâğıtlar.

Kalem yürekten aldığı cesaretle yaralıyor kâğıdı. Mürekkep kan, kelimeler nefes oluyor ve hayat buluyor kâğıt; bir kalemin namlusunda.

Bir kâğıda illet olmanın serzenişi değil, lokman olmanın sevincini yaşıyor kalem. Bir aşığın merhametini, bir maşukun insafsızlığını taşıyor. Nicelerine yoldaş, nicelerine nankör; ama dokundu mu bir el kaleme ve kâğıtla buluşturdu mu yangınlarını, kalemi bıraksa bir türlü, bırakmasa bir türlü. Nasıl ki tuzlu su içen; içtikçe yanar, yandıkça içerse, kaleme değen yürek vazgeçmez ondan. Yazmak bir tutku olur ve kâğıt gibi eller de kaleme mahkûm olur.

Bediüzzaman'a göre, Ehl-i Kitâb'ın kendileri ile değil, dini ile dost olmak yasaklanmıştır! Bediüzzaman Hazretleri, Kur’an'da men edilen “Yahudi ve hristiyanlarla dost olmayın (Maide, 5/51) ayet-i kerimesinin tefsirinde, “Delil, katiü'l-metin olduğu gibi katiü'd-delalet olmak gerektir,” diyerek, yahudiler ve hıristiyanlarla diyalog ve dostluk kurmanın yasak olduğuna dair delilin Kur’an’ın ayetleri gibi sağlam bir metne dayandırılmasına rağmen, kastedilen anlamın kesin olmadığını belirterek , Yahudi ve Hristiyanlarla dost olmaya men değil , tahrif olan yahudilik dini ile yine tahrif olan hristiyanlık dinine dost olmaya men olduğunu belirtmektedir.............nef is paylaşım Allah razı olsun

DJ-zümrüt Nickli Üyeden Alıntı

DJ-zümrüt Nickli Üyeden Alıntı

Kelimelerime sığdıramıyorum yürek dalgalarımı, dalgaların beyaz köpükleri ise kâğıtta siliniyor. Ama dokununca ıslak, ağlamış bir kâğıt buluyorum.

Kalemi her bıraktığımda kâğıdın üstüne, küçücük hıçkırıklar hissediyorum. Sevgili sohbetinin tadına varamadan sona ermesi ağlatıyor kâğıtları. Yusuf'un sırt çevirmesi, Şems'ini yitirmesi ağlatıyor kâğıtları. Maşukundan ayrılmış bir aşk gibi sessizce ağlıyor.

Sevdalı kaleme, kaleme mahkûm. Gözyaşına talip, müptela bir âşık kâğıtlar. Mecnuna bir Leyla, Leyla'ya bin mecnun ve sevgiliye mecbur, ayrılığa tiryaki kâğıtlar. Sılaya can, ölüme ferman, yitiğe derman kâğıtlar.

Kalem yürekten aldığı cesaretle yaralıyor kâğıdı. Mürekkep kan, kelimeler nefes oluyor ve hayat buluyor kâğıt; bir kalemin namlusunda.

Bir kâğıda illet olmanın serzenişi değil, lokman olmanın sevincini yaşıyor kalem. Bir aşığın merhametini, bir maşukun insafsızlığını taşıyor. Nicelerine yoldaş, nicelerine nankör; ama dokundu mu bir el kaleme ve kâğıtla buluşturdu mu yangınlarını, kalemi bıraksa bir türlü, bırakmasa bir türlü. Nasıl ki tuzlu su içen; içtikçe yanar, yandıkça içerse, kaleme değen yürek vazgeçmez ondan. Yazmak bir tutku olur ve kâğıt gibi eller de kaleme mahkûm olur.

Yüreğindeki serzeşler mi seni bu hale getiren?
Mısralar mı halini,durumunu gözetemeyip yıkan Yüreğini dağlayan?
Kader mi diğerlerini güldürüp seni hüzne yiten?

Kalemi eline aldıran hissiz sevgi fukarasına inat yaşayamaya var mısın hayatı?
Maşuk olamayışına yanzı hissizler kafilesi, leyla gibi mecnunua yanmayan taş kalpler kırılsın
mecnun değil mi leyla ley diye çöllerde nida eden?
Emeğine, yüreğine kalemine sağlık. Çok duygulu bir hüzün yazısı olmuş. bende biraz katkı sağlamak istedim.

çok güzeldi ablam emeğine sağlık...

Okudum zümrüt abla güzeldi emeğine sağlık

allah c.c hepinizden ayrı ayrı razı olsun okuyan gözlerinize sağlık