Nasreddin Hoca sicak bir günde bir ceviz agacinin altina uzanmis dinlenirken gözü agacin dallarindaki cevizlere takilmis.
ardindan bahcedeki kabaklari incelemis.kendi kendine söylenmis.
" Allah´im , senin hikmetinden sual olunmaz ama bu kücücük cevizler kalin dallarda dururken kocaman kabaklari incecik dallarin tutmasinin hikmeti nedir?
cevizler yerde, kabaklar agacta olsaydi daha iyi olmazmiydi?"
bu esnada agactan düsen ceviz Hoca´nin kafasina tak diye vurmus.
telasla yattigi yerden dogrulan hoca ellerini acmis,
"tövbe yüce Allah´im, sen iyisini bilirsin.
ya basima ceviz degil de kabak düsseydi benim halim nice olurdu" demis.