KUL HAKKI



Şiirin Hikayesi

Yemişsen sen kul hakkı
Kurtuluşun yok cehennemden
Olsan padişah Hakkı!



Bir trafik kazası kapımızın önünde
Can kaybı olmaması tabi ki şükürümüz
Lakin kaza sonrası haksızlığın yönünde
Ne zaman kapanacak vicdani çukurumuz?

Ahmet der ki Mehmet’e “ben gördüm suçlu şudur”
Mehmet de ona der ki “aman ha sus söyleme
O bizim mahallenin hatırlı soylusudur”
Ahmet uyar şeytana demez “etme eyleme”

Öte yanda garibim dese de “ben haklıyım”
Derdini anlatmaya şahit bulması zordur
Suç oradan gülümser hatır varsa saklıyım
Sen debelen ey haklı kendini boşa yor dur

Tam o an da okundu işte Cuma namazı
Sonrasında beraber gittik namaz kılmaya
Hoca fetva veriyor anlatıyor niyazı
“Ahireti karadır kul başlarsa çalmaya”

İşte bu çalmalardan en büyüğü kul hakkı
Aman ha dikkat edin huzurda yoktur affı
Rabbim ayette diyor “padişah olsa Hakkı
Ateşlerle çevrilir o kulun dört tarafı"

Yüzümüz kızarıyor midemiz bulanıyor
Yer yarılıp içine giriyoruz hepimiz
Gözümüzde yaş değil, ki günah sulanıyor
O kazanın anına varıyoruz hepimiz

Demek ki hatır için kendimizi yakmışız
Hatır için geçmişiz haklı olan bir kuldan
Malesef cennet denen âleme yasakmışız
Sıfır puan almışız "dünya" denen okuldan

Uzatmayayım lafı çıkıyoruz camiden
Acaba kabul müydü kıldığımız o namaz?
Ve telefon geliyor soylu denen hamiden
Aferin be çocuklar kimse bizi yıkamaz

Oysaki anlıyorum çöktü ruhun direği
Ne hamiden hayır var ne de onun şanından
Kendime diyorum ki “bu işin tek gereği
Helallik almam lazım yaşanan haksız andan”

İHSAN TURHAN