Konu: Tükürün

Gitme ey yolcu beraber oturup ağlaşalım
Elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım

Ne yapıp ye'simi kahreyleyeyim bilmem ki?
Öyle dehşetli muhîtimde dönen mâtem ki!

Ah! Karşımda vatan nâmına bir kabristan
Yatıyor şimdi. Nasıl yerlere geçmez insan?

Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor ey yolcu
Nereden başladı yükselmeye bak nerede ucu!

Bu ne hicrân-ı müebbed bu ne hüsrân-ı mübîn.
Ezilir rûh-i semâ parçalanır kalb-i zemin!

Azıcık kurcala toprakları seyret ne çıkar:
Dipçik altında ezilmiş parçalanmış kafalar!

Bereden reng-i hüviyetleri uçmuş yüzler!
Kim bilir hangi şenaatle oyulmuş gözler!

«Medeniyet» denilen vahşete lânet eder
Nice yekpâre kesilmiş de sırıtmış dişler!

Süngülenmiş kanı donmuş nice binlerle beden!
Nice başlar nice kollar ki cüdâ cisminden!

Beşiğinden alınıp parçalanan mahlûkât;
Sonra nâmusuna kurban edilen bunca hayat!

Bembeyaz saçları katranlara batmış dedeler!
Göğsü baltayla kırılmış memesiz vâlideler!

Teki binlerce kesik gövdeye âid kümeler:
Saç kulak el çene parmak. Bütün enkaz-ı beşer!

Bakalım yavrusu uğrar mı deyip karnından
Canavarlar gibi şişlerde kızarmış nice can!

İşte bunlar o felâket-zedelerdir ki düşün
Kurumuş ot gibi doğrandı bıçaklarla bütün!

Müslümanlıkları bîçârelerin öyle büyük
Bir cinâyet ki: Cezâlar ona nisbetle küçük!

Ey bu toprakta birer nâş-ı perişan bırakıp
Yükselen mevkib-i ervâh! Sakın arza bakıp

Sanmayın: Şevk-ı şehâdetle coşan bir kan var.
Bizde leşten daha hissiz daha kokmuş can var!

Bakmayın hem tükürün çehre-i murdarımıza!
Tükürün: Belki biraz duygu gelir ârımıza!

Tükürün cebhe-i lâkaydına Şark'ın tükürün!
Kuşkulansın görelim gayreti halkın tükürün!

Tükürün milleti alçakça vuran darbelere!
Tükürün onlara alkış dağıtan kahbelere!

Tükürün Ehl-i Salîb'in o hayasız yüzüne!
Tükürün onların aslâ güvenilmez sözüne!

Medeniyet denilen maskara mahlûku görün:
Tükürün maskeli vicdânına asrın tükürün!

Hele İ'lanı zamanında şu mel'ul harbin
"Bize Efkar-ı umumumiyesi lazım Garb'ın ";

Oda ALLAHI bırakmakla olur herzesini
Halka iman gibi telkin ile dinin sesini

Susrutan aptalın idrakine bol bol tükürün
Yine hicran ile çılgınlıgın üstünde bu gün

Bana Vahdet gibi bir yar-ı musiad lazım
Artık ey yolcu bırak Ben Yanlız Ağlayayım.

Mehmet Akif ERSOY

Allah bizlere o günleri tekrar yaşatmasın. inşallah.
M.Akif'in güzel ders veren şiiri.
Paylaştığın için teşekkürle SILA abla..