Ecelini Bilen Var Mi ?
Şaban Dede rahmetullahi aleyh, Denizli evliyasından gönül ehli bir zattı. Dünyaya rağbet etmez, ahiretini düşünürdü.
Sevdikleri ile tek mevzu üzerinde sohbet ederdi. Ekseri ; Ölüm ve Ahiret.
Bir gün sordu cemaatına:
- Ecel vaktini bilen var mı ?
" ses yok"
- Bir saat yaşamaya senedi olan ?
"çıt yok"
Buyurdu ki:
- Öyleyse neden " Sonra yaparım " diyor bu insanlar ?
Biri kalktı :
- Hocam ilk yapılacak şey nedir ?
- İslamiyeti doğru öğrenmek.
- Ondan sonra ?
- Öğrendiği ile amel etmek .
- Sonra ?
- Başkalarına da öğretmeye çalışmak.
Ve buyurdu ki :
- Müslüman bir anını bile boşa geçirmez. Dünya, hayaldir. Önce yok idi. Sonunda da yok olacak. Ama ahiret sonsuzdur. Hiç yok olmaz.
HAYDİ
DE !
Bir gün bir eve çağırdılar kendisini. Kalkıp gitti. İçeride ölmek üzere olan bir hasta vardı. Yakınları rica etti.
- Hocam, hastamıza kelime-i şehâdeti telkin etseniz. Biz bir türlü söyletemedik.
Mübarek yanaştı hastaya.
- Haydi Allah de !
" Ses yok "
- Lâ ilâhe illâllah de !
" Tık yok "
Israr edince, hasta açtı gözlerini ,
- Diyemiyorum. Boşuna uğraşma.
- Neden ?
- Dilim dönmüyor.
Ve öldü o hâliyle. Şâban Dede sordu yakınlarına :
- Önceki hayatı nasıldı ?
- Her gün şarap içerdi.
- Namaz kılar mıydı ?
- Hayır.
- Üzülür müydü ?
- Hayır.
- Tövbe eder miydi ?
- Mâlesef.
Başını eğip usulca mırıldandı:
- Nasıl yaşarsanız, öyle ölürsünüz ...
TABLO
Ölümü sığdıramaz,
Akıl daracık koğuk.
Ölemez, çıldıramaz,
Ağlarlar boğuk boğuk.
İlaç yarım şişede,
Koltuk mahzun, köşede,
Ev halkı telâşede,
Ölü yerde, sopsoğuk...
NFK
Dua,sevgi,selam...