Tertemiz þeylerden sözedeyim
Ýlk sevdalarýmdan, ilk dostlarýmdan.
Ne topraðýn kokulu çiçekleri
Ne yýldýzlar
Ne vahþi gönüllü, vahþi ruhlu insanlar ;
Hiç, hiç bir þey kalmýyor ebedi olarak,
Her þey kuruyor sabah çiðleri gibi.
Ama bir þeyler kalýyor ki çok kýymetli.
Ýþte bu kalýntýlarýn parýltýsý
Bir emanet sanki sonsuzluða.
Çimenler üstünde oturmak
Dostlarla bir þeyler okumak
Dolaþmak yýldýzlarýn altýnda
Gelecekten konuþmak...
Rüyalar boyunca fakir çocuklar
Zengin görünüyor insana
Bir kýz sevmiþtim bir zamanlar
Sessiz - sedasýz
Ne dilerse yapacaktým benden
On dördünde ay gibi tamdý sevdamýz
Ama þimdi zamanýn külleriyle örtülüdür
Gönlüm baþtan baþa.
Uzun uzadýya yeretti bunlar hafýzamda
Koca bir ömür boyu
Mezarlarýnda kaldý sevdalarým
Artýk genç de deðilim ki
Zaman gelip geçiyor yanýmdan.
Hala gençlik var ya dünyada
Ve her yerde açýlýyor ya genç gönüller
Gelin ey genç dostlarým
Vahþi diyarlara göç edelim
Ve masmavi göðün altýnda
Temiz, tertemiz þeylerden sözedelim
Huzur ve rahatlýk bunda.

Ho Chih-Fang