Mazlume!...
Şarkın ateş renkli çiçeği!
Mazlume;bir güle taktığım ad.
Sen her çağda yeniden doğar
Her bahçede yeniden açarsın mazlume…
Yanmak ve yakmak için.
Yanışta mısın mazlume?
Ve seni yandırmak için yarışta mı sefiller?
Yanmaktan yakmaya an bulunmuyor mu gülüm?..
Sen bana mı benziyorsun mazlume?!..
Gel ağlaşalım...
Mazlume!..
De bana kim çizdi yüreğini derin acılarla?!..
Kim savurdu yapraklarını?!..
Kim düşürdü başından destarını?!..
Hayata tutunduğun narin dalına
kim yükledi bunca hicranı?
Ebruli düşüncelerine kim su koydu?
kim dalgalandırdı hasretini?!..
Sineni çak çak eyleyen de ne mazlume?!..
Bağrına elifleri çeken kim?!.
Bir bülbül yanmasın mı?!..
Dalına konmasın mı?
Aşkına kanmasın mı Mazlume?
Adını anmasın mı?
Eleminle kuruyunca can evi gazele dönmesin mi?!..
İskender PALA...
Mazlume
Leylâ’nın Zülfüne Hemen Gönül Bağlama.
Alıntı
