Böyle değildin eskiden
Hali melal bahçesinden bir pareydinevet bir gül-ü nihaldin
Umutların açardışevkin her yanı kuşatırdı
nefesin harı ardı
farkı manaydı
Ne olduhangi elem sinende ufkunu kararttı
sürurun kayboldu
gölgen şad oldu
Neydi vefa duygunu zedeleyen
Bin hüzün içinde nefesini demleyenkederler içinde halini yıllara gark eden
Çekip gidenarzuların hasretini sinene ilga eden
gönülden çektiren
sükut ederken
Kimseye ayan etmedengözlerden dökerken
geceye seslenirken çileyi nefeslenirken
Göremediğimfark edemediğim
Hayatı manasına abat ederekhakikatine ülfetle eremediğim
Derdi gam bildiğimrahmetin vesilesini ötelediğim
hevesi bir asude bildiğim
Suhulet cenahında edebi ihmal ettiğiminşirahı akıl etmediğim
umud vehmettiğim
Saklı sandıkta duran nameyi
Gönül dilinden kaleme alınmış ve hasrete kanmış bir edebi aşkı payeyi
Görmedimakıl sır erdiremedim
ayan olan halimde dahi düşlerimde yer vermedim
Yıllardır kimseye söz etmedimsinemde ki koru niye fark etmedim
evet
ne sefilim
Ne kadar özürlensem kar etmez bilirim
Derdin sahibidirhali lal olan
hasreti nefesinde bulan
umutla yarınları koklayan
Bedbin ve bizar kalanboynu bükük bir şekilde sessizlik içinde aranan hissederim
Bin dert ilekalbimin lekeli sahifelerinde inlerim
gönlümü hicran nidasına veririm
Mustafa CİLASUN