Konu: Peygamberimiz (s.a.v)'den Davranış Ölçüleri

1-İnsanların En Cömerti

Peygamberimiz(s.a.v) , kendisinden bir şey isteyen hiç kimseyi boş çevirmezdi.

Sahabeden Cabir b.Abdullah, "Resulullah'tan bir şey istenip de -hayır- dediği vaki değildir." demiştir.

Efendimiz çoğu kez kendisine gelen şeyleri tamamen dağıtır, geriye bir şey bırakmazdı.Harun b.Riab'ın anlattığına göre , bir keresinde kendilerine 70 bin dirhem gelmişti.Bu para o güne kadar gelen paraların en çoğu idi.İki cihan Sultanı bunları bir hasırın üzerine koydu ve insanlara taksim etti. Her isteyene verdi.Hepsini dağıtıp bitirdi.Bu o'nun genel ahlakı idi.

(ebu'ş-şeyh, Ahlaku'n_nebi,52)











2-İnsanların En Cesuru

Efendimiz(s.a.v) , öyle cesur idi ki , savaşta, savaşın can pazarına dönüp ordunun bozgun tehlikesi geçirdiği anlarda bile , atını mahmuzlayıp düşmanın üzerine yürür ve hiç korku emaresi göstermezdi.
Hz.Ali Efendimiz bu hususu şöyle anlatıyor:
Bedir Savaşında baktım ki Resulullah� sığınıyor, O�un arkasına sokuluyoruz. O ise düşmana hepimizden daha yakın durumdaydı.Hepimizin en cesuru O idi.
(Buhari, Cihad, 52; Ahmed b.Hanbel, Müsned,1/86)










3-İnsanların En Doğru Sözlüsü

Efendimiz(s.a.v), hayatı boyunca asla yalan söylememişti.
İnsan hayatının olgunluk dönemi sayılan 40 yaşına kadar en küçük bir meselede dahi yalan söylemeyen bir insanın Peygamberlik gibi çok ciddi bir konuda Allah karşı yalan söylemesi düşünülemezdi.
Cahiliye toplumu O güvenilir tanımıştı.Bundan dolayı kendisine el-emin diyorlardı.
İslam düşmanlığı ile meşhur Ebu Cehil bile Resul-i Ekrem (s.a.v) hitaben.siz sana yalancı demiyoruz.Çünkü senin ne kadar emin, sadık olduğunu hepimiz biliyoruz.Biz ancak Allahın ayetlerini inkar ediyoruz demiştir.

(Buhari, Bedl-Vahy,3; İbn Hişam, Sire, 1/119)











4-İnsanların En Vefalısı

Efendimizin(s.a.v) Hz.Haticeye ve sütannesine olan vefaları dillere destandır.

Efendimiz , Hz.Haticeyi her fırsatta anar, hatırasını yad ederdi.O (s.a.v), süt annesine karşı da vefalı davranmıştır.Aradan yıllar geçmesine rağmen , Mekkenin fethinden sonra Sütannesi Halime ziyarete gelince üstüne oturması için ridasını sermiş ve ona hürmet etmiştir.

Sütkardeşi Abdullah gelince de ayağa kalkmış ve onu da elbisesinin üzerine oturtmuştur.

Yine Hevazin esirleri arasından getirilen sütkardeşi Şeymaya ikramda bulunmuş, onunla ilgilenmiş ve kavmine dönerken çeşitli hediyeler vererek uğurlamıştır.

(Buhari, Menakıbül-Ensar, 2 ; Müslim, Fezailü-Sahabe, 172-176; Ebu Davud, Edeb,128; Beyhaki , Delail , II/308)












5-İnsanların En Merhametlisi

O(s.a.v), bütün alemlere rahmet olarak gönderilmiştir.(Enbiya,107).
Resulullahın merhameti , Müslümanları, gayrimüslimleri, dostları, düşmanları, hürleri, köleleri, büyükleri, küçükleri, hata insanların yanında hayvanları ve bütün bir varlığı da içine alacak kadar geniş bir merhamettir.
Uhudda yaralanmasına ve sahabeden amcası Hz. Hamza dahil 70 kişiyi şehit vermesine rağmen beddua etmemesi, kavmi için Allahtan bağışlanma dilenmesi, yıllarca kendisine zulmeden , Müminlere her türlü işkenceyi yapan ve kendilerini Mekkeden hicret etmek zorunda bırakan ,Mekkelileri fetihten sonra bağışlaması da yine bu rahmet ve şefkat duygusunun bir tezahürüdür.

(Buhari, Enbiya, 54; Müslim ,Cihad,104-105)


alıntı

6-İnsanların En Mütevazisi

Allah Resulü(s.a.v), yüce makamıyla beraber, insanların en mütevazi olanı ve kibri hiç olmayanı idi.Onun kral peygamber olmakla kul peygamber olmak arasında seçimde bırakıldığı zaman kul peygamber olmayı tercih etmesi, O�un tevazuunun ölçüsünü anlamamıza yeterlidir.O, evinde elbisesini diker, ayakkabısını yamar, diğer erkeklerin yaptığı ev işlerini yapardı.Kölenin davetine bile icabet ederdi.Efendimizin tevazuunu gösteren en güzel örneklerden biri de , Mekkeyi fethedip şehre girerken ortaya koyduğu tavırdır.o, şehre girerken tevazuundan dolayı bineğin üzerinde başını o kadar önüne eğmiştir ki nerede ise başı bindiği hayvanın eğer başına dokunacaktır.

(Buhari,Ezan,44; Tirmizi, Cenaiz,31; Heysemi, Mecmaüz-Zevaid,6/169; Kadı İyaz, Şifa)








7-İnsanların En Yumuşak Huylusu

Efendimiz(s.a.v), Yahudilerden Zeyd b.Saeden borç almıştı.Zeyd , gününden önce gelerek , alacağını istedi.Resulullah(s.a.v), ona henüz borcun süresi bitmedi deyince Zeyd, biz Abdulmuttalip oğulları , borcunuzu vermekte çok ihmalkarsiniz diye karşılık verdi.Bunun üzerine sahabe , Zeyde karşılık vermeye kalkıştılar.Peygamberimiz onlara engel oldu.Zeyd bu olaydan sonra diyor ki: ben , Muhammede (s.a.v) nübüvvet alametlerinin biri hariç tamamını görmüştüm.Bu da cahillerin şiddetinin Onun hilmini arttırması hususu idi.Bunu da görmek istedim.Çünkü bir Tevrat ayeti Onun hakkında şöyle diyor: onun Hilmi cehlinin önündedir.Cahillerin şiddeti , Onun sadece hilmini arttırır.Nitekim Zeyd, bunları söyledikten sonra Müslüman olmuştu.

(İbn Hacer, İsabe, 1/566; Hakim, Müstedrik, 3/603; Kadı İyaz, Şifa,1/90)






8-İnsanların En Nezaketlisi

Peygamberimiz(s.a.v), incelik, zarafet ve nezaket insanıydı.
Onun çevresine rahatsızlık verecek bir tavır ve davranışı yoktu. Tabiat itibariyle yumuşak idi.
O, insanların gönüllerini alır, onları nefret ettirmezdi. İnsanlara güler yüzlü davranır, güzel muamele ederdi.
O, son derece edepliydi.Çünkü ilahi terbiyeye mazhar olmuştu.Bu mazhariyeti bizzat kendisi ifade etmiştir:
beni Rabbim terbiye etti.Bunun için terbiyemi çok güzel yaptı Hz.Aişe diyor ki:
bir gün Allah Resulü odama girdi, kıbleye döndü ve ellerini açarak şöyle dua etti:
allahım ben bir beşerim , şayet kullarından birini üzüp incitmişsem , beni bu yüzden cezalandırma.
(Tirmizi, Menakıb, 8; İbn Hişam, Sire, 1/253; İbn Sad, Tabakat, 1/121; Ahmed b.Hanbel, Müsned, 6/180)







9-İnsanların En Güler Yüzlüsü

Efendimiz(s.a.v) , gayet mütebessim ve güler yüzlü idi.

O, hiç kahkaha atıp gülmemişti.

O�un gülmesi, tebessüm şeklinde olmuştu.
Sahabe bize Onu hep mütebessim olarak anlatmaktadır. Abdullah b.Haris anlatıyor:

resulullahtan daha çok tebessüm eden Onun kadar güler yüzlü hiçbir kimseyi görmedim.

Resulullah(s.a.v) kendisi güle ryüzlü olduğu gibi sahabeyi de buna teşvik ederek şöyle buyurmuştur:

kardeşinin yüzüne gülümsemenden ötürü sana sadaka sevabı verilir.

iyiliğin hiçbir çeşidini sakın küçümseme.Hatta kardeşini güler yüzle karşılaman bile olsa.

(Tirmizi, Birr, 36; Müslim, Birr,144; Ahmed b.Hanbel, Müsned,4/191)










10-İnsanların En Sabırlısı

Bir keresinde Hz.Ömer şöyle demişti:

“Babam, Anam sana feda olsun Ey Allah’ın Resulü! Nuh(a.s.) kavmine beddua etmişti ve -Rabbim yeryüzünde kafirlerden tek kişi bırakma !-(Nuh,26) demişti.Eğer sende bize aynı şekilde beddua etse idin hepimiz helak olurduk.Sırtına vuruldu, yüzün yaralandı, dişlerin kırıldı ama sen hayırlı söz dışında bir söz söylememekte direndin.Hep “Ya Rabbi kavmimi bağışla onlar bilmiyorlar” dedin.Hz.Ömer bu sözleriyle Peygamberimizin sabır ve tahammül derecesini açıkça ifade etmektedir.

Taif dönüşü bir meleğin gelip kendisini taşlayan Taiflilerin üzerine dağları yıkabileceğini söylediği zaman bunu kabul etmemesi de O’nun sabrının boyutlarını bize çok iyi anlatmaktadır.

(Buhari, Enbiya,54, Bed’ül-Halk,7; Müslim, Cihad,104,105,111; İbn Mace, Fiten,23)

11-İnsanların En Dertlisi

Her türlü insani faziletiyle birlikte O(s.a.v)da bir beşerdi. Beşer olarak hayatın bütün sıkıntı ve zorluklarını göğüslemişti.

O, yetim olarak büyüdü.(Duha,6).Daha doğmadan babasını, altı yaşında annesini, sekiz yaşında dedesini kaybetti.Hüznün en anlamlısını, özlemin en değerlisini ve sevincin en soylusunu O yaşamıştır.Nitekim, titreyerek yanına gelen bir adama, yakin ol.Ben kral değilim.Ben kurumuş et yiyen bir kadının oğluyum.buyurarak, hem onu rahatlatmış hem de çektiği sıkıntılara imada bulunmuştur.

(Buhari, Cihad,7,Cenaiz,43; Tirmizi, Ahkam,3,Menakib, 69; İbn Mace, Etme, 30)











12-İnsanların En İleri Görüşlüsü

Efendimiz'in görünüşte Müslümanların aleyhine gibi görünen Hudeybiye Antlaşmasını kabul etmesi, O'nun ileri görüşlülüğünü gösteren davranışlardan sadece birisidir.Çünkü bu antlaşma ile Arap Yarımadasında Müslümanlar siyasi bir varlık olarak kabul ediliyordu.Ayrıca bu antlaşma ile müslümanlarla müşrikler arasındaki husumet ortadan kalkıyor ilşkiler yeniden başlıyordu.Ayrıca yine bu antlaşma Hayber'in fethine de zemin hazırlıyordu.

Efendimiz (s.a.v) bütün bu hususları firaseti ve basireti ile görmüştü.

(İbn Hişam, Sire, 3,4/213)










13-Davasında En Kararlı

Efendimiz (s.a.v), sıkıntının her çeşidine maruz kalmasına rağmen davası adına hiç sarsıntı yaşamamış ve hadiseler karşısında kendisine has duruşunu daima muhafaza etmiştir.

O'nun bu kararlığıdır ki, sahabe gibi, inandıkları dava uğrunda canlarını seve seve feda eden örnek bir cemaat yetiştirmiştir.

Müşriklerden gördükleri işkencelerden şikayette bulunan sahabelere sabretmek gerektiğini ifade ederken de , Mekke'de çekmediği sıkıntı kalmayınca da, hüzün senesinde Taif'te taşlandığında da davası adına kesinlikle ümitsizliğe ve kararsızlığa düşmemiştir.

(Buhari, Menakıb, 25, İkrah , 1; Müslim, Cihad, 111;İbn Hişam, Sire, 1/265-267)





14-Problem Çözmede Lider

İki Cihan Sultanı (s.a.v) , baskı ve zorlamaya eğilmeden , dehşete sığınmadan, hapse müracaat etmeden, insanların hür iradelerini gözeterek ve onlara saygılı olmasını bilerek bütün problemlerini tereyağından kıl çeker gibi halletmiştir.
Hacerü’l-Esved için hakemliği, hicretin getirdiği problemleri kardeşliği tesis ederek ve Medine Anayasa’sını hazırlayarak bertaraf etmesi , Huneyn ganimetlerinin taksimindeki metodu da O’nun problem çözmede ne kadar mahir bir zat olduğunu gösteren örneklerden sadece bir kaçı…

(İbn Hişam , Sire , 1-2/124-127,324; Buhari ,Menakıbü’l-Ensar 1,2)








15-Sorumluluk Duygusu En Çok Olan

Söz Sultanı Efendimizin (s.a.v) , hepiniz bir çobansınız ve güttüğünüzden mesulsünüz hadisi bu hususu ifade etmektedir.
Peygamberimizin en önemli sorumluluğu tebliğ idi. O , tebliğ vazifesini yapma hususunda çok hırslıydı.Kuranın ifadesiyle insanlar iman etmiyorlar diye neredeyse kendisini helak edecekti.(Kehf, 6; Şuara, 3).
Veda Hutbesinde Peygamberlik görevinin sorumluluğunu açık bir şekilde dile getirmesi de Onun sorumluluk duygusunun ne kadar ileri olduğunu göstermektedir.

(Buhari, Cuma,11; Bedl-Halk ,17; Müslim, Cihad,111)

16-İnsanların Dertleriyle En Çok İlgilenen

Peygamberimiz (s.a.v.), ashabının dertleriyle ilgilenir, onlardan yakın ilgisini esirgemezdi.
O (s.a.v) , bizzat kendisi bunu yaptığı gibi Müslümanlara da tavsiye etmişti.Bu konuda şöyle buyurmuştur: kim bir müslümanın dünyadaki sıkıntılarından birini giderirse, Allah da onun kıyamet günü sıkıntılarından birini giderir.Kim darda kalmış birisine kolaylık gösterirse , Allah da ona dünya ve ahirette kolaylık gösterir. Kim bir Müslümanın kusurunu gizlerse Allahta onun dünya ve ahretteki kusurlarını örter. Kul din kardeşine yardımcı olduğu müddetçe Allah da ona yardımcı olmaya devam eder.
(Ebu Davud, Edeb, 60; Tirmizi, Hudud,3)





17-Misafirlerine En Çok İkram Eden

Ebu Hureyre, gelip gidenin çok olmasından ve onda hiç ayrılmayan bri grup insanın bulunmasından dolayı Efendimizin sofrasından misafir hiç eksik olmazdı.Diyerek bu hususu dile getirmiştir.
Yine Ebu Hureyre, Efendimizin (s.a.v) beraberinde ashabı ve ehl-i Suffa olmadan hiç yemek yemediğini söylerdi.
Peygamberimizin Medineye gelen heyetlerin ağırlanması için bazı sahabeleri görevlendirmesi ,onlar için yol azığı hazırlatması ve hediyeler vermesi de misafirlerine ne kadar ikram ettiğini gösteren davranışlarındandır.

(Buhari, Cihad, 176-177; İbn Sa�, Tabakat, 1/323,408; Ahmed b.Hanbel , Müsned,4/74-75)







18-İnsanlara Çok Değer Verirdi

Enes b.Malik anlatıyor: hz.Peygamber (s.a.v), biriyle karşılaşıp konuşmaya başlayınca o zat yüzünü çevirmedikçe o kimseden yüzünü çevirmezdi.Biri ile karşılaşıp da elini tutunca, adam elini bırakmadıkça , elini çekmezdi.Ashabı ile otururken ayaklarını asla uzatmazdı.

O(s.a.v), insana verdiği önemin bir göstergesi olarak, ölülerin arkasından olumsuz konuşulmasını ve kabirlerin üzerlerine oturulmasını da yasaklamıştır.

(İbn Mace, Edeb, 21; Tirmizi, Birr, 51; Müslim, Cenaiz,96




19-Bütün İnsanlara Saygılıydı

Efendimiz(s.a.v), sadece müminlere değil, bütün insanlara karşı saygılı idi.
Bir gün Efendimiz (s.a.v), sahabeden bir grupla otururken yakınlarından bir cenaze geçmiş ve Peygamberimiz ayağa kalkmıştı.Yanında bulunanlar onun bir Müslüman cenazesi olmadığını, Yahudi cenazesi olduğunu söyleyerek, ayağa kalkmanız gerekmezdi demek istemişlerdi.Onların bu sözü üzerine Allah Resulü (s.a.v), �üslüman değilse insan da mı değil?�cevabını vermişti.

(Buhari,Cenaiz,50)




20-Selamlaşmaya Çok Önem Verirdi

Allah katında en makbul insan, karşılaşmada selama önce davranandır.Buyurarak konuşmaya selamla başlamayı tavsiye eden Peygamberimiz(s.a.v), karşılaştığı insanlara mutlaka selam verirdi.
Efendimiz çocuklara ve kadınlara da selam vermiş, ehl-i kitaptan olan kimselerin ise selamlarını ve aleyküm diyerek almıştır. selam, Allahın isimlerinden biridir.onu yeryüzüne koymuştur. O halde onu aranızda yayınız buyurarak selamın önemine dikkat çekmiştir.
O (s.a.v), bir meclise gelindiği zaman ve oradan ayrılırken de selam verilmesini istemiştir.

(Buhari,İlim,30, İstizan,15,22;Buhari,Edebül Müfred,268; Ebu Davud, Edeb,144,148,150;Tirmizi, İstizan,6,15)

21-Zengin Fakir Ayrımı Yapmazdı

Peygamberimiz(s.a.v), insanlarla münasebetlerinde kesinlikle zengin fakir ayrımı yapmazdı.Çünkü Onun nazarında zengin-fakir, büyük-küçük, efendi-köle herkes eşitti.
Zaten İslam, üstünlüğü mal çokluğuna değil de, Allahın rızasına uygun yaşamaya, Kuranın ifadesiyle takvaya bağlamıştır.(Hucurat,13)
Efendimiz(s.a.v), insanlar Ademin oğullarıdır.Adem de Allah topraktan yaratmıştır.Diyerek temelde insanlar arasında bir farkın olmadığını vurgulamıştır.

(Tirmizi,Menakıb,73; Ebu Davud, Edeb, 111)






22-Çocukları Çok Severdi

Peygamberimiz (s.a.v), çocuklarını ve torunlarını öper, okşar ve onları çok severdi.Çocuklara karşı şefkat ve merhametle muamele ederdi.Bu anlayışın bütün Müslümanlar tarafından benimsenmesi ve hayat tarzı haline getirilmesi için de küçüklerimize merhamet etmeyen ve büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir.Buyurmuştur. Yine bir defasında , Peygamberimiz (s.a.v), Hz. Hasanı öperken gören Akta b.Habis, kendisinin on çocuğu olduğunu ve hiçbirini öpmediğini söyleyince Peygamberimiz, merhamet etmeyen kimseye merhamet olunmaz.Demişti.

(Buhari, Edeb, 18; Fezailü Ashabi-Nebi,18; Tirmizi,Birr,15; Ahmed b.Hanbel,Müsned,5/205)





23-O (s.a.v) İnsanları, İnsanlar da Onu Çok Severlerdi

Kuran-ı Kerim, Onun (s.a.v) insanları sevdiğini şöyle anlatır: andolsun size içinizden öyle bir peygamber geldi ki, gayet izzetli ve şereflidir.Sıkıntıya düşmeniz Ona çok ağır gelir, üstünüze titrer, müminlere gayet merhametli ve şefkatlidir.Tevbe,128)
Mekkeliler tarafından esir alındığında idam sehpasında Hubeyb b. Adiyyi sorarlar:
şu anda senin yerinde Muhammedin olmasını, senin de ailenle birlikte olmanı istermiydin?şu şanlı sahabi, kendisine yakışır şekilde şöyle cevap verir: ayır.VAllahi şu an ailemle birlikte afiyet içerisinde olmama karşılık Onun ayağına bir dikenin batmasına bile razı olmam.�
(İbn Kesir, Bidaye, 4/76)





24-Hasta Ziyaretine Çok Önem Verirdi

Efendimiz(s.a.v), , hasta ziyaretine önem verirdi.Sahabe-i Kiramen büyük-küçük hepsiyle ilgilenir, durumlarını sorar ve hasta olanları ziyaret ederdi.Hasta ziyaretinde kadın erkek ve çocuk ayırımı yapmazdı.
Ensardan Ümmü A�a , Resulullahın (s.a.v), hasta iken kendisini ziyaret ettiğini ve , ey ümmü A�a , sana müjdeler olsun; çünkü nasıl ki ateş altın ve gümüşün pasını giderirse, bir müslümanın hastalığı da onun günahlarını giderir.Buyurduğunu söylemiştir.

(Ebu davud, Cenaiz, 2)








25-Hediyeleşmede Israrcıydı

Peygamberimiz(s.a.v), hediyeleşme üzerinde ısrarla durmuştur. hediyeleşiniz ki, sevginiz artsın.Buyuran Peygamberimiz (s.a.v), hem hediye alır, hem de karşılığında bir şeyler hediye ederdi.Hediyeleşmenin insanları nasıl birbirine yaklaştırıp sevdirdiğini anlatmak için de, hediyeleşiniz; zira hediye , kalpteki kin ve nefreti yok eder.Buyurmuştu. Verilen hediyenin küçük görülmemesini ve kabul edilmesini de istemişti.
Ayrıca O (s.a.v), hediyeye mutlaka karşılık verilemesini tavsiye etmişti:
kime bir hediye gelirse, karşılıkta bulunsun.Verecek bir şeyi olmazsa senada bulunsun.Kim senada bulunursa teşekkür etmiş olur.Kim de (sena etmez) ketm ederse nankörlük etmiş olur.
(Buhari,Hibe, 11; Tirmizi, Birr,34, Vela 6; Ebu Davud, Edeb, 12; Ahmed b.Hanbel , Müsned, 1/404)

26-Muhataplarını İkna Yoluyla Dize Getirirdi

Peygamberimizin (s.a.v) hayatına bakıldığında Onun büyük bir ikna gücüne sahip olduğu açıkça görülmektedir.
O, muhataplarını ikna etmeye çalışırken, onların sadece akıllarına değil kalplerine de hitap etmiştir.Huneyn ganimetlerinin dağıtılması hususunda ortaya çıkan problemin çözümü için Ensara yaptığı konuşma bunun en güzel göstergesidir.Zina için izin istemeye gelen bir genci iffet abidesi haline getiren , Efendimizin (s.a.v.) ikna kabiliyeti olmuştur.

(Buhari, Menakıbül-Ensar, 1-2; Ahmed b.Hanbel, Müsned, 5/256,257)






27-İnsan Yetiştirmeye Çok Önem Verirdi

İlim öğrenmeyi teşvik eden Efendimiz(s.a.v), den muallim olarak gönderildi. Buyurmaktadır. Bedir savaşı esirlerinden yazı yazmayı bilen kimselerin, 10 çocuğa yazı yazmayı öğretmesi karşılığında serbest bırakılması, Onun insan eğitimine ne kadar önem verdiğini gösterir.
Paygamberimiz döneminde İslam toplumu bir bilgi toplumu haline gelmişti.Toplumda herkes öğrenme ve öğretmeyi en önemli vazifelerden biri olarak görüyordu.Peygamberimizin bu konudaki teşvik ve çalışmaları neticesinde toplumun bilgi ve kültür seviyesi yükselmiştir.

(İbn Mace, Mukaddime, 17 ; İbn Sad, Tabakat, 2/22; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/247)
[/B]








Özetle;

Peygamberimiz (s.a.v)'den Davranış Ölçüleri

1 İnsanların En Cömerti
2 İnsanların En Cesuru
3 İnsanların En Doğru Sözlüsü
4 İnsanların En Vefalısı
5 İnsanların En Merhametlisi
6 İnsanların En Mütevazisi
7 İnsanların En Yumuşak Huylusu
8 İnsanların En Nezaketlisi
9 İnsanların En Güler Yüzlüsü
10 İnsanların En Sabırlısı
11 İnsanların En Dertlisi
12 İnsanların En İleri Görüşlüsü
13 Davasında En Kararlı
14 Problem Çözmede Lider
15 Sorumluluk Duygusu En Çok Olan
16 İnsanların Dertleriyle En Çok İlgilenen
17 Misafirlerine En Çok İkram Eden
18 İnsanlara Çok Değer Verirdi
19 Bütün İnsanlara Saygılıydı
20 Selamlaşmaya Çok Önem Verirdi
21 Zengin Fakir Ayrımı Yapmazdı
22 Çocukları Çok Severdi
23 O (s.a.v) İnsanları, İnsanlar da Onu Çok Severlerdi
24 Hasta Ziyaretine Çok Önem Verirdi
25 Hediyeleşmede Israrcıydı
26 Muhataplarını İkna Yoluyla Dize Getirirdi
27 İnsan Yetiştirmeye Çok Önem Verirdi

(Fikir Dünyası Yayınlarından Yararlanılmıştır.)

alıntı

Arife tarif gerekmez O bütün güzellikler içinde en mıukaddesidir...Allah razı olsun...

Amin cümlemizden razı olsun inşallah