Susmak büyük bir fazilettir...
Peygamberimizin halinde sükûtyani sessizlik hakimdi. Sükûtu çok sever
ihtiyaç olmadan konuşmazdı. Güzel konuşmayan veya konuşurken edep ve terbiyeye uymayan kişiden yüzünü çevirirdi. Sahabîlere
“Resulullah’la sohbet eder miydiniz?” diye sorduklarında
onlar
“Evet
fakat o çok az konuşurdu.” şeklinde cevap verirlerdi.
Peygamberimizsahabîlerin sorusu üzerine cihat
oruç ve zekâttan sonra en hayırlı ibadetin sükût olduğunu bildirmiş ve şöyle buyurmuştu: “Susmak
konuşunca da hayır konuşmak.” Muaz bin Cebel’in
“Dilimizin söylediklerinden mes’ul olur muyuz?” demesi üzerine Peygamberimiz şöyle buyurdu: “İnsanları cehenneme yüzüstü düşürecek olan şey
dillerinden başkası değildir. Kim Allah’a ve âhiret gününe inanıyorsa
ya hayır söylesin
ya da sussun. Hayır konuşun
faydalanın
kötü konuşmayın ki
selâmette olasınız.” Peygamberimiz her fırsatta yerinde konuşmanın
boş yere söz söylememenin önemini bildirmiştir.
Kim Allah’a ve âhiret gününe inanıyorsaya hayır söylesin
ya da sussun.s.a.v.
Hz. Aişe'ye Efendimiz'in ahlakını sorduklarında;
''Onun ahlakı Kur'an ahlakıydı. Konustukları vahiyden ibarettir.'' buyurmuşlardır.