1005- Bera (r.a)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Kur’an’ı seslerinizle güzelleştiriniz.” (İbn Mâce, İkametü’s Salat: 176; Dârimi, Fedail-ül Kur’an: 34)
1006- Bera b. Âzib (r.a)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Kur’an’ı seslerinizle güzelleştiriniz.” İbn Avsece diyor ki: Bu; “seslerinizle güzelleştirin” hadisini ben unutmuştum Dahhak b. Muzahim bana hatırlattı. (Dârimi, Fedailül Kur’an: 34; İbn Mâce, İkametü’s Salat: 176)
1007- Ebû Hüreyre (r.a), Rasûlullah (s.a.v)’in şöyle buyurduğunu işitmiştir: “Allah güzel sesli bir peygambere Kur’an’ı açıkça okuduğuna karşılık verdiği sevabı veya izni hiçbir şeyde vermemiştir.” (Müslim, Salatül: Müsafirin: 34)
1008- Ebû Hüreyre (r.a)’den rivâyete göre, Peygamber (s.a.v) şöyle buyurdu: “Allah, Kur’an’ı güzelce okuyan bir peygambere verdiği sevap veya izin kadar hiçbir kimseye iyilikte bulunmamıştır.” (Müslim, Salatül Müsafirin: 34; Ebû Davud, Salat: 355)
1009- Ebû Hüreyre (r.a)’den aktarıldığına göre, Rasûlullah (s.a.v); Ebû Musa’nın Kur’an okuyuşunu dinledi ve şöyle buyurdu: “ Ey Ebû Musa! Sana; Davud peygambere verilen nağmelerden bir nağme, güzel ses verilmiştir.” (İbn Mâce, İkametü’s Salat: 176; Müsned: 9430)
1010- Aişe (r.anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v), Ebû Musa’nın okuyuşunu duyunca; “Şüphesiz Davud peygambere verilen güzel sesten sana da verilmiştir” buyurdu. (İbn Mâce, İkametü’s Salat: 176; Dârimi, Fedailül Kur’an: 34)
1011- Aişe (r.anha)’dan rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v), Ebû Musa’nın okuyuşunu duyunca; “Şüphesiz Davud peygambere verilen güzel sesten sana da verilmiştir” buyurdu. (İbn Mâce, İkametü’s Salat: 176; Dârimi, Fedailül Kur’an: 34)
1012- Ya’la b. Memlek (r.a)’ten rivâyete göre, Ya’la, Ümmü Seleme’ye Rasûlullah (s.a.v)’in namazından ve Kur’an okuyuşundan sormuştu da o da şöyle demişti: “Sizin kıldığınız namazla O’nunki arasında öyle fark var ki…” Sonra Rasûlullah (s.a.v)’in okuyuşunun açık açık ve harf harf olduğunu anlattı. (Tirmizî, Fedailül Kur’an: 19; Ebû Davud, Salat: 355)