kalbimiz dünyaya yöneldi
Bir gün İsa aleyhisselamhavarileriyle birlikte giderken bir köye geldiler. Bir de baktılar ki
köyün ortasında bütün köylüler ölmüş. Hiç canlı yok. İsa aleyhisselam
(Bu bir gazab-ı ilâhidir. Eğer hastalık olsa
bunlar tek tek ölürlerdi. Madem toptan öldüler
buraya bir musibet gelmiş) dedi. Sordular ki
(Yâ Nebiyallah
sen ölüleri
' ın izniyle dirilten bir nebisin
çağır birini de sor bakalım
ne yapmışlar? İsa aleyhisselam
birine seslenince
adam kalktı
geldi. İsa aleyhisselam
(Bu ne hâldir
ne oldu size?) diye sordu. Dedi ki
(Yâ Nebiyallah
bu köy çok takva ehli
çok dindar
çok iyi ahlâk sahibi bir köydü. Sonra bizim kalbimiz dünyaya yöneldi. Namazı terk ettik
akla ne gelirse
hepsini bıraktık
yalnız parayı düşündük ve ektik biçtik
benimki çok
benimki güzel diye yarıştık. Ne
kelâmı var
ne Peygamber! Ahireti unuttuk
![]()
' ı unuttuk
Peygamberi de unuttuk. Bir gün
hepimiz eğlenmek için
oynaşmak için buraya toplandık. Bir musibet geldi
hepimiz öldük.)
İsa aleyhisselamyerine git dedikten sonra
yanındakilere buyurdu ki:
(Ahiret nimetini bırakıp da dünyaya tapanlarındünyadaki sonu budur. Ahirette de
en acı azapları çekeceklerdir. Onun için
imansız ölmekten
çok korkmak lazımdır.)