742- Ebû Zer (r.a)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v) şöyle demiştir: “Sizden biriniz namaz kılacağında önünde semerin arkasındaki tahta kadar bir şey oldu mu yeterlidir. Böyle bir sütre bulunamaz ise o kimsenin namazını kadın, merkeb ve siyah köpek bozar.” Ravi diyor ki: “Niçin sarı ve kırmızı değil de siyah köpek” dedim. Ebû zer şöyle cevab verdi: Senin bana sorduğun gibi ben de Rasûlullah (s.a.v)’e sordum O da: “Siyah köpek şeytandır” buyurmuştu. (Dârimi, Salat: 43; Tirmizî, Salat: 253)
743- Katade (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Câbir b. Zeyd’e: “Namazı ne bozar?” diye sordum. O da şöyle dedi: İbn Abbas şöyle dedi: “Hayızlı kadın ve köpek namaz kılanın önünden geçerse namaz bozulur.” (İbn Mâce, İkametü’s Salat: 38; Ebû Davud, Salat: 110)
744- İbn Abbas (r.a)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Ben ve Fadl, dişi bir eşeğin üzerinde Arafat’a geldik. Rasûlullah (s.a.v), insanlara namaz kıldırıyordu. -veya buna benzer bir şeyler söyledi- Bazı safların önünden geçtik sonra merkepten inip merkebi otlamaya bıraktık. Rasûlullah (s.a.v) bize bir şey demedi. (İbn Mâce, İkametü’s Salat: 38; Müslim, Salat: 47)
745- Fadl b. Abbas (r.a)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: “Rasûlullah (s.a.v), çölde kalmakta olan Abbas’ı ziyarete gelmişti. O günlerde bizim de küçük bir köpeğimiz ve otlayan bir eşeğimiz vardı. Rasûlullah (s.a.v), o eşek ve köpek önünde olduğu halde ikindi namazını kıldı ne onları kovaladı ne de arkasına aldı.” (Ebû Davud, Salat: 114; Müslim, Salat: 47)
746- Suheyb (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: İbn Abbas’ın şöyle söylediğini duydum: “Ben ve Benî Hâşim‘den bir çoçuk, Rasûlullah (s.a.v) namaz kılarken bir merkeb üzerinde iken önünden geçtik. Sonra merkepten inerek, Rasûlullah (s.a.v) ile beraber namaz kıldık. Fakat, Rasûlullah (s.a.v) namazını bozmadı. Orada Abdulmuttalib oğullarından iki kız koşarak geldiler ve Rasûlullah (s.a.v)’in dizinin dibine oturdular. Rasûlullah (s.a.v) onları yanından uzaklaştırdı ve namazını bozmayıp devam etti.” (Ebû Davud, Salat: 113; Dârimi, Salat: 129)
747- Aişe (r.anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: “Rasûlullah (s.a.v) namaz kılarken ben O’nun önünde yatıyordum. Kalkıp önünden geçmeyi doğru bulmadım ve O’nun önünden yavaşça yataktan sıyrılıp çıktım.” (Buhârî, Salat: 103; Dârimi, Salat: 128)