Gece geç saatlere kadar ders ve ibadetle meşgul olduklarından, sabahleyin namaza kalkmaları zor oluyordu.

Bediüzzaman, "Kardeşim, keşke bir horozumuz olsaydı, sabahları öter, biz de rahatlıkla uyanırdık" dedi.

Molla Hamid hemen atıldı:

- "Efendim bizim evde horoz var, ben getiririm."

Bediüzzaman biraz düşündükten sonra:

- "Bu horoza bir de hanım lazım, yalnız kalamaz, canı sıkılır" dedi.

Molla Hamid:

- "Efendim, bizde tavuk çok, bir iki tane de tavuk getiririm, ne olacak?

Bediüzzaman:

- "Bunlara kümes de lazım, ne yapacağız?"

- "Efendim benim biraz marangozluğum vardır, hallederim."

- "Peki yem lazım, onu ne yapacağız?"

- "Efendim biz çiftçiyiz, ambarlarımız buğday dolu, getiririm, merak etmeyiniz."

Bediüzzaman daha dayanamadı ve şöyle dedi:

- "Hamid, ben kendimi dünyadan uzaklaştıracak şeylerle meşgul etmek istiyorum. Sen ise beni dünyaya çağırıyorsun. Yok yok, horoz falan lazım değil."



Kaynaklar: Bediüzzaman'la Yaşayan Öyküler (Ömer Faruk Paksu)