Kırılsada Yüreğim Fay Hattı
Kirildiysa yureginin fay hatti
ve koptuysa icinde tufan
enkaz altindaysa gokleri delen sevdan
martilar kustuyse deryaya
Konusmaz olduysa bulbul gul ile
Kapandiysa umudun perdesi
makbere donduyse umutlar
Bitmez olduysa yollar
Gecmez olduysa yillar
O dem dirilme mevsimidir gayri
O halde kalk ve diril! durma ayri
insa etmek icin yeniden vicdani
Sen Nuh ol ve siva kollari
Dik dur ve gec boylece ummani
Sen geminle ilerle ve as dalgalari
Gemide yalniz kaldiysan Kenan utansin
Ferhat ol ve vur taslara kazmayi
Ve ask modunda ol sen her daim
Kollarin bos kalirsa Sirin utansin
Yer demir gok bakir olduysa eger
Ucurtmani vuruyorsa bir ruzgar
Gonul pencerenin kirildiysa cami
Ve sen usuyorsan seyrederken sevdani
Gunes isitmiyorsa ve golgeyse ona bulutlar
Gokten yagmur yerine yagiyorsa kezzap
Zehir icerek sarhos oluyorsa umutlarin
Iste o dem!
Ibrahimi dusun! ve korkma sakin atesten
Seninde imdadina kosarda bir karinca
Ve ates serin olur yakmaz seni gercekten
Nemrudun makamini devirirde bir sinek
Bekle gonul bekle o gunlerde gelecek
Sen Ibrahim makaminda Kerem ol ki
Boylece yanmayi goze alasin
Sen mahzun olmayasin ve dik durasin
Yanamayan tas yurekli Asli utansin
Kirildiysa martilarin kanatlari
ve isik vermiyorsa yildizlar
Guvercin yuvasini istila etmisse yarasalar
Soz cikmiyorsa dudaktan ve surgunse bir baska vadide
Cole donduyse deniz ve intihar modundaysa yunuslar
Ihanet ahlaka donusmusse halkin gozunde
Yalniz kaldiysa Hakki haykiran yigitler
Ve icmek zorundaysan cileyi serbet tadinda
Ve sehvet tadinda yasiyorsa hayati yiginlar
O dem Musayi dusun!Ve vur asani yureklere
Col meskenin olsun ve dus Hakkin pesine
Sen Musa ol ve collerde vaaz ver
Seni duymayan mel’un utansin
Mecnun olduysan ve dustuysen yollara
Sana kavusmayan Leyla utansin
Sen kanatlarini ac ve pervaz et goklerde
Sana tas atan eller utansin
Kollarini ac ki umman olasin
Sana damlamayan katre utansin
Sen oku ey gonul! umudun siirini
Seni dinlemeyen kulak utansin
Kirilsada yureginin fay hatti
Hala umut var cunkuvar
Sen ayaktasin…
Bilgin Erdoğan
Leylâ’nın Zülfüne Hemen Gönül Bağlama.
Alıntı
