SANA UMUT TOPLAYACAĞIM UMUDUNUN TÜKENDİĞİ YERDE…

Derler ki hayat umut ettiğin kadardır

Umudun hiç tükenmesin;

Yüreğinde umut ateşi hiç sönmesin

Ömrün uzun hayatın mutlu olsun…

Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…




Dikenli taşlı yollar;

Sana bize mahsus değildir

Hayat acılar olsa da güzeldir…

Dertler çileler ve özlemler

Sanma ki bize özeldir

Her şeye rağmen hayat yaşamaya değerdir…

Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…

Bir bak en derin aşkların timsali güle

Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri

Nasıl yırtmıştır en gönülden sevenleri

Oysa onları çeken sadece bir umuttu

Aradıkları sadece bir damla mutluluktu

Ve gül üç günde yapraklarını döktü…

Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…


Hayat bir bardaktır yarısı dolu yarısı boş

Hep boşlar olmasın kısacık ömrümüzde

Bir bak öbür yarısı biraz daha loş

Bir damla suda bile varsa hayat

Koş ey sevgili imkansız deme

Belki küçük dünyamıza büyük gelecek

Gri yağmur bulutları bizi bekliyor...

Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…