Konu: Maâzallah diyebilmek

Maâzallah diyebilmek

Aziz’in karısı Züleyha ona kastetmiş niyetini bozmuştu. nihayet bir gün göz kamaştıracak bir şekilde hazırladığı yatak odasına davet etmiş o çirkin arzusunu gerçekleştirmeye azmetmişti.

Yusuf aleyhisselam olacaklardan habersiz bir şekilde davet edilen yere vardı. Züleyha ona:

“Heyte lek-beri gel” diye kendine davet etti. Yusuf aleyhisselam bu teklifi:

“Maâzallah-’a sığınırım” diyerek şiddet ve nefretle reddetti.

Züleyha nefs-i emmarenin boyunduğurunda zebun sefil ve rezil bir durumdaydı. Gözünü şehvet bürümüş bütün fazilet duyguları körelmişti.

Yusuf aleyhisselam ise Teala’nın yardımıyla ’tan bir burhanla korunmuş “Maâzallah” diyerek sakınmıştı. Sığınılacak en yüce makama Rabb Teala’ya sığınmıştı.

Şu hadiseyi bir tefekkür edelim. Derinlemesine düşünelim.

Makam ve mansıp sahipi zengin güzelliği dillere destan bir kadın bizi kendine davet ediyor. Böyle bir teklifle karşı karşıyayız. Şöyle bir tefekkür edelim. Yusufcasına “Maâzallah-’a sığınırım” diyebilir miyiz? Böyle çirkin tekliflere karşı nefsimizi “Maâzallah” diyebilecek kıvama getirebildik mi?

“Nerede olursanız olunuz sizinle beraberdir.”

“Biz insana şah damarından daha yakınız.” ayeti kerimelerinde meknûn maiyyet ve akrabiyyet sırlarına muttali olabildik mi?

Hiç kimse görmese de bütün gözlerden mestûr olsak da Rabbimiz görüyor biliyor her şeyden haberdar oluyor bizi gözetiyor inancıyla yakîn bir imanla “Maâzallah-’a sığınırım” diyebiliyor muyuz?



Şehvet mezbeleliği

Zamanımızda o kadar çok Züleyhalar var ki. Ne tarafa baksak “Heyte lek-Beri gel” diye nice kötülüklere davet olunuyoruz.

Her taraf bir şehvet mezbeleliği

Her taraf bir şehvet lâşeleliğine dönmüş.

Derinlemesine bir tefekkür yaptığımız zaman bu mezbelelikte bu lâşelikte:

- İslamî hassasiyetlerimizin nasıl törpülendiğini

- Nasıl dünyevîleştiğimizi

- Bu aşağılık ortamlara nasıl ısındırıldığımızı

- Nasıl tepkisiz bir toplum haline geldiğimizi

- Bencilleştiğimizi

- Nemelazımcı bir anlayışla nasıl köreltildiğimizi dehşetle göreceğiz.

Aziz kardeşlerim değerli okurlarım!

Şeş cihetten yüzlerce Züleyhaların “Heyte lek-Beri gel” nidaları nefis ve şehvet kokan çağrıları ile karşı karşıyayız.

Sokaklar caddeler

Çarşılar pazarlar

Televizyonlar radyolar

Gazeteler dergiler

Okullar iş merkezleri

Borsalar Bankalar

Makam ve mevkiler

Mal ve mülkler çok azı azın azı müstesna her biri onlarca yüzlerce Züleyha olmuş bizi günah bataklığına çağırıyor. Her biri bir köşeden: “Heyte lek-Beri gel” diye nida ediyorlar.

“Elbette bu Züleyhalar kendilerini bize arz ederken bizden bir bedel de istiyorlar:

Yerine göre imanımızı

Yerine göre ahlâkımızı

Yerine göre iffet ve hayamızı

Yerine göre bizi biz yapan tüm değerlerimizi istiyorlar.

Bize şahsiyet veren bize kimlik kazandıran bizi biz yapan bütün değerlerimizden soyutlayarak kendilerine ram etmek esir etmek köle etmek sonra da istedikleri şekilde nefsî şehevî aşağılık arzularına hizmet ettirmek istiyorlar.

Böyle bir zilleti böyle bir meskeneti:

Hangi onurlu bir insan

Hangi kâmil bir müslüman

İmanla şereflenmiş İslam’la izzetlenmiş

Ümmet-i Muhammed olmakla taçlanmış

Dünyanın fâni ahiretin baki olduğuna bütün kalbiyle inanmış

Bu inancını amellerinde tezahür ettirmiş

Dünyada yaptıklarından inceden inceye hesaba çekileceğine inanmış cennet ve cehennemin varlığına inanmış

Hangi şahsiyetli bir mü’min rıza gösterebilir kabul edebilir?



Gerçek yiğitlik

Elbette kâmil bir mü’min;

Makam ve mevkinin

Mal ve mülkün

Hülâsa şu geçici fâni dünyanın bütün cazibesine zahiri görkemine rağmen onun “Heyte leklerine” histerik davetlerine asla iltifat etmez ve Yusufcasına bütün kalbiyle bütün içtenliğiyle bütün âleme ilan edercesine “Maâzallah-Senin davet ettiğin bütün kötülüklerden ’a sığınırım” diye haykırır.

İşte bir mü’min bu haykırışla:

Tevhidin derinliklerine

Marifetin ulvîliklerine

Hakikatin sırlarına

İmanın yakînine


Mâşukun divanına yükselecek aşıklar kervanına dostlar meclisine katılacaktır.

İşte gerçek yiğitlik gerçek pehlivanlık budur. Nefsin şehvetin kesafetinden kurtulup ruhun letafetine ulaşabilmektir. Gerçek yiğitlik hakiki pehlivanlık rakibin sırtını yere getirmek değil gerçek yiğitlik hakiki pehlivanlık seni günaha kötülüklere davet edenlere “Heyte lek” diye çağıranlara kulak asmayıp yüz vermeyip nefretle karşılayıp davet ettikleri günahlardan kötülüklerden Yusufcasına bir samimiyet bir içtenlikle “Maâzallah” diyebilmektir.

Gerçek pehlivanlık:

Dünyanın bütün alayişine

Makam ve mevkiine

Mal ve mülküne

Şan ve şöhretine

İnsanların övgüsüne iltifatına

Nefsin bitmez tükenmez arzu ve isteklerine Maâzallah diyebilmek dünyada izzet ve şerefle müslümanca yaşayabilmektir.

Alıntıdır...

ALLAH (c.c) razı olsun.
emeğine sağlık.