Allah dostlarını değerlendirirken, hürmet ve edebin sınırları iyi bilmek gerekir. Bu husustaki sevginin en önemli yönü imanı ilgilendirir.
Bu konudaki itikadî ölçüler, hem velileri sevenleri hem de onları tenkit edenleri kapsamaktadır. Çünkü sevgide ifrata gidip Allah dostları
nı ilâh gibi gören veya peygamberden üstün görenler olabilir. Bu kişinin şirke düşmesine, dinden çıkmasına sebep olabilir.
Aynı şekilde, Allah dostlarına gereken hürmeti göstermeyip onlara hakaret eden, haklarını çiğneyen, haksız yere kalplerini inciten kimseler de Allah’ın gazabına uğrar. İnançları dolayısıyla imanı tehlikeye düşer.

Böylece her iki grup da haddi aşmış olur. Birisi aşırı ve ölçüsüz muhabbetin, diğeri ise gaflet ve cehaletin kurbanıdır artık.

Meşhur bir söz vardır: Aşırı sevgi gözü kör, kulağı sağır eder.

Gerçekten insan bilmediğinin cahili, cahili olduğu şeyin gafili, gafili olduğu konunun ekseriyetle düşmanı olur. Hele bu durum dini konularda olursa!..