Bana Aşkı Anlat

[BaRLa]

Aşk muhteşem bir deryadır,
"dalmasını bilen"e,

amma tereddütsüz kendini "teslim eden"e,

o denizin derinliğinde
ne inciler, mercanlar var "gören"e,

lakin

burda yüzmek kolay değil,
atıveriyor "şüphe taşıyan"ı suyun yüzüne,

ya da
sen boğulmaya mahkumsun diyor "yüzme bilmeyene",

genç aşıklar takılır mı hiç engellere,

mest olmuştur o deryaya,
devam eder hiç durmadan yüzmeye,

ne boğulandan,, ne atılandan,
"Mevla"
o deryaya
dalanlardan eyleye

Amin,, , Amin, ,,, Amin,,
Velhamd'ülillahil Rabbil Alemin

[Kartal__13]

Bismillah…
Gel otur şöyle ey sevgili!
İster dost gibi yanı başımda, ister düşman gibi karşımda. İster ellerimden tut aşk vadisine giderken, ister ellerime kelepçeler vur ihanet ederken. Gel son sözlerimizi söyleyelim, aşk vadisinden binlerce melek bizi izlerken veya ben gözlerinin içinde kaybolurken.
Gözlerimin nuru namahreme mahrem olsa da, sen iste bu gözleri namahreme hayâ edeyim. Aşkı bedenle yaşayanlar büyülediyse seni, sen iste bu bedeni aşkına feda edeyim.
Gel otur şöyle ey sevgili!
Son kez bak gözlerime ve son kez dinle sözlerimi. Gel çekinme sıkıca tut kunutta ismini zikrettiğim bu ellerimi. Aşk ehlinden duydum, insan sadece dualarda unuturmuş sevdiğini. Sana olan sevgim öyle büyük ki, dualarda anladım seni ne kadar sevdiğimi.

Dünya âşıkların zindanı imiş. Karanlığın hâkim olduğu bu zindanda başımı dizlerine al ve bana bir hikâye anlat. İçinde ikimizin yer aldığı. Bizim kadar büyük olsun bu hikâye, Aşk ve ihanetin de yer aldığı. Ama dur önce ben anlatayım, yüreğimin sırrına şahit olanları
Dün gece, rüyamda seni gördüm mahşer arifesinde, her canlı aşkımıza şahitlik etmekteydi. Sen benden uzak mahşerin bir köşesinde. Gözlerinde telaş, korkunun habercisiydi.
Gel şöyle otur ey sevgili! Sen bana aşkı anlat ben sana ihaneti. Eğer gülün dikendeyse kabahati. Bir bülbül ol da kanınla yaz ismimi.
Sen bana aşkı anlat, hani saf ve tertemiz duygularla anlatılan, hani maşukun ismi geldiğinde damla damla içine akıtılan.
Sen bana aşkı anlat, örneklerle bahset tabiatı bu aşka şahit edişini, ya yağmura susamış çöllerin bekleyişini, ya da bir kardelenin, karlara inat güneşe olan özlemini…
Sen bana aşkı anlat, bir gece vakti uyanmışken yatağından, aşk ile çalıver maşukun kapısını seher vaktini beklerken gözlerin, her şeyi unutup bahşediver, aşkın bir dua olup miraca gidişinden…
Sen bana aşkı anlat, rahmet kapıları açılıp ta yağmurlar şehrine yağarken, ellerini kaldırıp gökyüzüne sevdiğinin ismini zikret, her bir damla yeryüzünü yıkarken, aşkının büyüklüğüne yakin et.
Sen bana aşkı anlat, dalganın sahile kavuşamayacağı misali olsa da. Son vaktine kadar sadakatini göster, ümidin karıncanın ağzında su katresi kadar kalsa bile, maşukun çağrısına cevap ver.
Gel otur şöyle ey sevgili!
Ben sana ihaneti anlatırken, sen hissediver acının her bir zerresini. Karanlığı şahit getireyim sana,yıldızlar saklansın bulutlar arkasına, bedenim günaha bulanırken.
Ben sana ihaneti anlatayım. Bir an gaflete düşüp maşukumu ateşe atarken, başka birinin bedeninde kara sevdaya düştüğümü bahane göstereyim. Gece bitip güneş aydınlatırken cismimi, sevdaya da kara leke düşürdüğümü göreyim.
Ben sana ihaneti anlatayım. Gözden uzak olan gönlümden de uzaktır deyip başka birine sarılırken, senin bir zamanlar beni uzaktan sessizce sevdiğini göz ardı edeyim.
Ben sana ihaneti anlatayım, ağzımdan çıkan her kelimenin cehennemden bir od parçası gibi, kalbine saplanışını hissedip de geçiştireyim. Ama yine de aşka gerekli olan sadakati bilmeyeyim.
Gel otur şöyle ey sevgili!
Sen bana aşkı anlat, ben sana ihaneti, herkes karşısında gördüğünü anlatır. Sen bende gördüğün aşkı anlat, ben sende gördüğüm ihaneti.

FATİH KAHRAMANİ