Ebu Hüreyre (ra) rivayet ediyor:

Cenab-i Hakk'in "Içinizdekini açiklasaniz da gizleseniz de Allah sizi onunla hesaba çeker ve diledigini bagislar, diledigine azab eder..." (Bakara, 284) ayeti nazil olunca bu bilgi Sahabe'ye çok agir geldi.
Resulullah'a (sas) geldiler, diz çöküp oturdular ve dediler ki: "Ey Allah'in elçisi, bize yapabilecegimiz isler emredildi: Namaz, oruç, cihad ve sadaka, bunlari yapiyoruz.
Ama Cenab-i Hak sana su ayeti inzal buyurdu. Onu yerine getirmemiz mümkün degil."

Resulullah (sas) onlara: "Yani sizler de sizden önceki Yahudi ve Hiristiyanlar gibi r16;Dinledik; ama itaat etmiyoruz!' mu demek istiyorsunuz? Hayir öyle degil söyle deyin: "Isittik, itaat ettik. Ey Rabbimiz affini dileriz, dönüs Sanadir." Cemaat bunu okuyup, dilleri ona alisinca, bir müddet sonra Cenab-i Hak Bakara 285. (Amenerresulü diye bildigimiz asirdir.) ayeti inzal buyurdu. Bu ayeti kerimede söyle deniliyordu:

"Allah kisiye ancak gücünün yetecegi kadar yükler; kazandigi iyilik lehine, ettigi kötülük de aleyhinedir. Rabbimiz! Eger unutacak veya yanilacak olursak bizi sorumlu tutma. (Resululah bu duayi yapinca Allah Teala Hazretleri: "Pekala, yaptim!" buyurmustur). Rabbimiz bizden öncekilere yükledigin gibi bize de agir yük yükleme! (Allah Teala Hazretleri: "Pekiyi" buyurmustur.) Rabbimiz! Bize gücümüzün yetmiyecegi seyi tasitma (Rabb Teala Hazretleri: "Pekiyi" diye buyurdu.). Bizi affet, bizi bagisla, bize aci. Sen Mevlamizsin, kafirlere karsi bize yardim et (Rabb Teala buna da Pekiyi demistir). (Müslim, Iman 199)"