Gündüzün mücahidi olmak,gecenin âbidi olmaktan geçer
Müzzemmil-6: Şüphesiz, gece kalkışı(neşesi) daha tesirli ve o zaman okumak daha elverişlidir."
Bu ayetin indiği ortamı düşündüğümüzde insanın eğitiminde, bilinçlenmesinde, hayata bakış açısında gecenin değerlendirilmesinin ne kadar önemli olduğu görülmektedir.
Bu ayetin Hz.Peygamber ve Ashabının hayatında nasıl tezahür ettiğini siyer kitaplarında görüyoruz.
Onların gece kalkıp, inen ayetleri tefekkür etmeleri, mutaala etmeleri, geceyi değerlendirmeleri onları Mekkeli Müşriklerin eziyetlerine sabrı,onların ambargolarına karşı direnişlerinde başarıya ulaştırdı.
Eğer gece eğitimlerini yapmamış olsalardı yolun başında dökülenler belki de çok olacaktı.
Gece sakinliği,insanın kendiyle başbaşa kalması, Rabbiyle başbaşa kalması bir anlamda insanın ruhunu terbiye eder.Bu terbiye onu ileriye götürecektir, Mekke'den Medine'ye ulaştıracaktır.Örnek islam toplumunun bir ferdi olarak yaşayacaktır.
Gece okuyuşu, düşünüşü, ibadet edişi önemlidir.Peygamberlerin hayatına bakın, gecenin önemini anlarsınız.
Şiir yazan şairlere soru bakalım,en güzel şiirlerini hangi vakitte yazıyorlar?,Sorun yazarlara, en güzel kitaplarını hangi vakitlerde yazıyorlar veya hangi vakitte kendilerine ilham geliyor?
Gecesini ihya edemeyen insanların gündüzünü ihya etmesi,diriltmesi zordur.Gündüzün mücahidi olmak,gecenin âbidi olmaktan geçer.
(alıntı)
Alıntı
