Yuz Yasindaki Ihtiyar

Hazreti Ibrahim Aleyhisselam belki azigi kalmayan biri gelir


dusuncesiyle yemegini her zaman geciktirirdi. Fakat mubarek huylu


peygamberin misafirhanesinde hafta boyunca hic kimseye ugramamisti. O


buna dayanamiyor uzuluyordu.

Bir gun evinden cikti her tarafa bakti cevreye goz gezdirdi. bu sirada


yaylada yapayalniz beli bukuk saci basi ihtiyarligin kariyla agarmis


birini gordu. Gonul alici bir tavirla ona seslendi. "Merhaba" dedi. sonra


da butun comert insanlarda adet oldugu sekilde misafirhanesine davet


etti.

"Ey Mubarek ihtiyar! Buyur gel bir lutufta bulun da temegimizi


yiyelim" dedi.


Bunu isiten ihtiyar:

"Peki dedigin gibi olsun gidelim" diyerek onunla birlikte yurudu. Zaten


o da Peygamberin bu mubarek adetini duymustu.


Ibrahim peygamberin misafirhanesindeki hizmetkarlar kosusarak artik


yurumekle bile gucluk ceken bu ihtiyar adama buyuk iltifat edip yer


gosterdiler. Peygamber isaret edince sofralar kuruldu ve herkes onun


cevresinde toplandi.


"'in adiyla..." denilip besmele cekilerek hep birlikte yemege baslandi.


Fakat kimse ihtiyarin 'in adini andigini yada buna benzer bir sey


soyledigini duymadi. Peygamberin bu ise cok cani sIkildi.


"A zavalli ihtiyar ben yaslilardaki kullugu ve samimiyeti sende


goremiyorum. Nimeti yiyecegin zaman onu verenin adini anmak sart


degil midir?"


bu sozu isiten ihtiyar soyle cevap verdi:

"Ama ben bir Atesperestim! Pirimden isitmedigim bir yolda gidemem.


Hz. Ibrahim Aleyhisselam anladi ki bu perisan ihtiyar atese tapan bir


putperesttir. Onun 'in dinine yabanci oldugunu gorup cok uzulen


Peygamber ihtiyari paylayarak sofradan kaldirdi ve kapisindan kovdu.


Biraz sonra Peygamber gayptan gelen bir sesle irkildi. Yuce


kendisini siddetle kiniyordu:

"Ya Halil ben bu ihtiyara yuz yildir rizk ve hayat veriyorum. Sen ise ona

bir ogun bile sabredemedin. O atese secde ediyor diye sen neden

comertliginden vazgeciyorsun neden keremden elini cekiyorsun?"


Ibrahim Peygamber bu uyariyi alir almaz hemen yasli adamin ardindan

yetisti ve kendisinden diledi. Ihtiyar atesperest kendisinden bu

davranisinin sebebini sorunca da olup biteni anlatti. bunu uzerine yasli


adam gafletten uyaniverdi.


"Dusmani icin dostunu azarlayan bir ne kadar buyuktur!" diyerek

imana geldi.