Konu: konuşamadıklarim

Bir gün Peygamber Efendimizin huzuruna gelen bir kimse oradan kalkip gitmekte olan bir baska müslümanin arkasindan :
"Ya Rasulullah ben bu giden adami seviyorum" demisti....
Peygamberimiz (s.a.v) ona
"öyle ise ona kendisini sevdigini bildir" buyurdu...
bunun üzerine o zat o kimsenin arkasindan gitti ona yetişti ve :

"Ben seni icin seviyorum" dedi...

bunun üzerine o Müslüman:

"Öyle ise
beni ugrunda sevdigin da seni sevsin"...diye dua etti....
(ebu davud)

…yüreğimi yanıma alıp geldim.

Bana seni sevmeyi öğret Rabbim!



Orjinal Link: TEVBE EDENLERİN SİTESİ http://www.tevbe.org/forum/ozlu-sozler/130001-konusamadiklarim.html
Bilmektesin içimin matemini. Yavrusunu diri diri gömen anaların ahıdır damarlarımda yürüyen. En çok neyi sakındıysam önce onu aldılar ellerimden. Aklımı zayi ettiler. Hele yüreğim… Ah! Hele yüreğim… Kırdılar onu koruyan kafesi. İçimde büyüyen çocuklara sorma sabahın hükmünü? Nereden bilecekler ki! Güneşimi çaldılar Rabbim? Emanet aydınlıklarla aradım yüreğimi. Körlere yol sorar oldum. Gözbebeklerim döküldü avuçlarıma. Karanlığın hükmünün geçtiği yerlerde Nuruna sığındım Rabbim. Bulduğumda paramparçaydı kırgındı ağlamıştı. Ne kadarda acımasızdılar; yüreğimi yetim bıraktılar Rabbim!

Şimdi yüreğim kör yüreğim sağır yüreğim dilsiz… Şüphesiz ki bu apaçık bir hüsrandır biliyorum. Yüreğimi sensiz bıraktılar Rabbim!

Ey terbiye eden Rab!

Ey âlemlerin Rabbi!

Ey benim Rabbim!

Sen ki yetim bulup barındıran Rahim’sin!

Sen ki; kalpleri kudret elinde tutan Kadir’sin!

Sen ki; kalpleri evirip çeviren Mukallib’sin!

İsim ve sıfatlarınla yüreğimden öyle bir yakala ki senden gayrisine baktırma Rabbim.

Güzelliğinle öyle kuşat öyle kuşat ki çirkinliklerin peşinden gidemez olsun Rabbim!

Öyle sev öyle sevdir öyle sevdir ki zehirli sevgileri tanımaz olsun Rabbim!

Ey mutlak bağış ve af sahibi olan Ğafur!

Ey tüm günahları sınırsız af ve bağışıyla tekrar tekrar affeden Ğaffar!

Ey sonsuz lütfü ve hilmiyle günahlarımızı azarlamadan başa kalkmadan affeden Ğafir. Bizleri affet!

Kapına kul olarak geldim şereftir bu benim için karşındayım Ya Rab!.
Anahtarı almaya layık eyle beni.

Kapını açıp gark olayım sonsuz rahmetine imdâd eyle.
Beni kendini bilenlerden eyle kendinden habersiz eyleme beni.
Beni güzel bir vesile kıl şu yalan dünyada düşürme şer yollara.
Beni İman'a ehil İslam'a delil Hakikate râm Saadete merâm eyle.
Yarattığın 'Su' ve 'Toprak' ve 'Hava' ve 'Ateş' hikmetine
'Eşref-i Mahlukat' sırrına ulaştır beni Ya Rab! .
Elif'ten Yâ'ya anlamayı ve anlaşılmayı nasip eyle

*"Ey karanlık geceyi uykuda geçiren mü'min dua etmek zamanı geldi. *

Haydi kalk.
Ey kötülük etmeyi adet edinmiş Nefs ibadet etme iyilik etme zamanı geldi.
Pencereden bak tevbe kapısını aç evi tertibe koy düzelt.
Haydi durma Bizim nöbetimiz geldi.
Suçtan kötülüklerden neden temizlenemiyorsun?
Günahlardan ellerini yıka yüzüne su vur Abdest al namaza durma zamanı geldi.
Seni mezara koydukları lahitte yüzünü Kıble'ye döndürdükleri zaman Hayatta şu karşında duran Kıble'yi hatırlarsın amma namazını kılamadığın kazaya bıraktığın için içinin Yanmasından eline ne geçer?

Sen şimdi hayatta iken bu Kıble'den bir nur bir ışık ara.

Bir ışık elde et de o nur o Işık senin kabrini ışıtsın.

'ın nuru gelince kabir bir gül bahçesi olur".


Mevlana

Doksan dokuz tesbihte sabır diye çektiğim ah’dı ardına bıraktığın aşk
Gecenin karanlığında bir namazlık pişmanlığımdı ki
Kaldıramıyorum başımı seccadelerden şimdi
Susmuyor içimin nehirleri
Coştukça sen bileniyorsun sayfalara ben kesiliyorum hiçliğin
B/akma gönlüme; kanıyorum.
Gölgeni düşürdüğüm sayfalara s/özümü d/ağlıyorum.
Aşkın mürekkebi kandı
Düş(ürül)düğüm kuyularda kan kusuyorum.
Mahşerde mizanımım sol kefesine ağır düşüyor gülüşün
Gülmeleri yasak eyliyorum yüzüme.
Hükmü vurdum ömrüme;
İçimde harlanan cehennemde yanmak düştü hisseme.
Ve sen!
Suskunluğumun örttüğü içimin toprağında (g)ö(mü)lüsün
Ardına akıbetin için dualar düştüğümsün
Ben hiç kin büyütmedim kalbimde.
Bu yüzden hüznü gözlerime mübah kıldı aşk.
Faili olmadığım günahları da aldım üstüme.
Bedelini ödediğim kara kefenlerde aklayamıyorum şimdi ruhumu.
Musalla taşına düşürdüğüm hayalleri yağmalıyor yüzümden düşen damla
Ah uğruna ömrümü sadaka verdiğim sevda!
Ne yüzsüzsün ki hala dileniyorsun kapımda
Uslanmaz yanına biçemezken paha
beş kuruşa satıyorsun hicabını.
Şimdi öldür içinde benden kalanları !
Bulanık suda ellerini yıkama telaşına kapıl git!
Susuzluğunu başkalarının yüzünden düşen gözyaşıyla dindir.

Ve sen ol yine dillerden yüreklere akmış cinayetin zanlısı.
Günahkar bir çocuğu doğuran gecenin sancısı…
Farkında değimlisin?
Katladıkça günahlarını sandukanda
yolunu gözleyen olacak kabir azabı
Biliyorum
Ne desem nafile!
Çözemeyeceksin sözcüklerin sırrını.
Diriltmeyeceksin ruhunu tövbeyle yıkanmış seccadenin kucağında.
Dört duvar arasına sıkışıp kalsa da ruhun
Dökmeyeceksin pişmanlığını gecenin koynuna.
Dur biraz!
İnsanlığını hatırla.
Ve ağla artık katliamına
Ağla artık katliamına…

''Bende yok sabr-ü sükun sende vefadan zerre
iki yoktan ne çıkar fikr edelim bir kere.''
nabi

" Yâr'ın cefası cümle vefadır cefa değil!
Yâr'ı cefa etti diyenler ehl-i vefa değil! "
Fuzûli

Biri gelir sorarsa
Sana beni sorarsa
Gitti der misin?
Gittiğimi söyler misin
Gidiyorum ben sana
Benimle gider misin?


Özdemir ASAF