Konu: konuşamadıklarim

Dinle sözüm sana direm özge edâdır
Dervîş olana lâzım olan aşk-ı Hudâ’dır
Âşıkın nesi var ise ma'şûka fedâdır
Semâ safâ câna şifâ rûha gıdâdır

Ey sûfî bizim sohbetimiz câna safâdır
Bir cür'amızı nûşidegör derde devâdır
Hak ile ezel ettiğimiz ahde vefâdır
Semâ safâ câna şifâ rûha gıdâdır

“Acılar muhabbetten tatlılaşır.
Bakırlar muhabbetten altınlaşır.

Tortular muhabbetten safileşir.

Dertler muhabbetten derman olur.

Ölüyü muhabbetten diriltirler.
Şahı muhabbetten bende kul ederler.

’a karşı bu muhabbet ilim neticesidir.
Cahil biri böyle bir taht üzerine nasıl oturur?
O halde; muhabbet ve aşkı ’ın vasfı bil.”

“ım; ben kul oldum kul oldum kul oldum
Kulluktaki vazifemi yapamadığımdan utanarak başımı eğdim.
Her kul kapısından azâd olduğunda sevinir
Bense ne zaman sana tam kul olursam o vakit şâd olurum.”

Elbette elbette özlemek karşılıklıdır
Sevgi de iki taraftan olur dostlukta
Özlemin dilemenin artışı iki taraftandır
İster Hak’la olsun ister halkla asla tek taraflı olmamıştır.

Göç zamanı geldi
Irmaktan sıçrama çağı çattı
Her şey helak bulur
Ancak O’nun hakikati bakidir.
Bu sözün arta kalanı dilsiz dudaksız ruhu diri olanın gönlüne doğar
Söyleme de sona erdi ömür de
Müjdeci geldi artık bedenden kurtuluyorum

Yâd-ı hayâl-i yar ile
Gülzâra baktım ağladım
Andım şemim-i kâkülün
Ezhâra baktım ağladım

Kalbim esir-i aşk-ı yâr
Gönlüm hevayı bî-karar
Eşkim misâl-i cuybar
Asâra baktım ağladım.

ey gönül bir derde düş kim
anda dermân gizlidir

gel karış bir katreye kim
anda umman gizlidir

terk edip canı cihanı gey feragat cübbesin
bu feragat cübbesinde
sırr-ı sultan gizlidir

değme bir derviş hakire hor görüp hor bakma kim
gönlümün her köşesinde
arş-ı rahman gizlidir

muhib ise can u dil bulur hayat-ı cavidan
dervişin herbir sözünde ab-ı hayvan gizlidir
gör bu eşrefoğlu rumi
bahr-ı aşkta neyledi

can u başı terk edip can u cihanda gizlidir



Eşrefoğlu Rumi

yaşanan her ruhsal deneyimin

bir hazmedilme dönemi

vardır

..


necmettin şahinler

"Sûreti ko ey gönül ma’nâyi gör
Katreyi terk eyleyip deryâyı gör
Zât-ı Bârî kandedir dersen eğer
Her arada onu var ârâyı gör
Suda bakma aksine hergiz O’nun
Gökte hurşîd-i cihân-ârâyı gör
Âlem-i gayb ü şehâdet bir değil
Ko burayı ey gönül orayı gör
Hârdır bu âlem-i sûret hemân
Bağ-ı ma’nîde gel ra’nâyı gör
Hırka-i tecrîde gir Hakkı yürü
Halkı ko Mevlâ-yı bî-hemtâyı gör"