![]()
-u Teâlâ'nın veli kullarının cümlesine hürmet edip sevgi beslemelidir. Zira onlar Hakk'ın sevdiği ve muhabbet için seçtiği kullarıdır. Âyet-i kerimede buyurulur ki: "Biz kimi dilersek onu derece derece yükseltiriz." (En'am: 83) İşte
![]()
dostları bu derecelere yükselen kullardır. Gerçek bahtiyarlar da onlardır.
Bir Âyet-i kerimede şöyle buyurulmaktadır: "Bize kendi katından bir veli verbize kendi katından bir yardımcı ver." (Nisâ: 75) Bazı alimler bu ayet-i kerimeyi: "Bize senden sana gitmemizi gösterecek
bize kılavuzluk edecek bir veli ver." şeklinde mânâlandırmışlardır.
Dualarında Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)in: "Ey'ım! Bana kendi sevgini
seni sevenlerin sevgisini ve beni sana yaklaştıracak olanların sevgisini nasip eyle."
(Tirmizi) buyurmalarıbu sevginin çok mühim olduğunu ifade etmektedir.
-u Zülcelal bir kulu hayra yöneltirse
o hep iyileri sever.
dostlarını sevmek ve onların sevgisini kazanmak büyük bir nimet
dünya ve ahiret için gerçek sermayedir. Onlara
için gönülden bağlı olanlar
ahirette de onlarla beraberdirler. Onların gönüllerine girenler onlara ilhak olurlar.
’ın dostunun düşmanı olmak!..
Her Müslüman’ı sever
![]()
-u Zülcelal'i sevenin
O'nun Resulünü de sevmesi vaciptir. Salih kulları da sevmesi lazımdır. Süfyan bin Uyeyne (ks) hazretleri; "
-u Zülcelal'i seven
![]()
-u Zülcelal'in sevdiklerini de sever.
-u Zülcelal'in sevdiklerini seven
![]()
-u Zülcelal'in rızası için sever" buyurmuştur.
Onlara düşmanlık ise-u Teâlâ ile harp etmek demektir.