Cenâb-ıHak buyuruyor:
“Mü’minler arasında hayâsızlığın yayılmasını arzu edenlereişte onlara
dünya ve âhirette can yakıcı azab vardır.” (Nûr
19)
Rasûlullah (sav) buyuruyor:
“Bir kimsebir mü’minden dünya sıkıntılarından birini giderirse
![]()
da kıyamet gününde o mü’minin sıkıntılarından birini giderir. Bir kimse darda kalana kolaylık gösterirse
![]()
da ona dünya ve âhirette kolaylık gösterir. Bir kimse
bir müslümanın ayıbını örterse
![]()
da onun dünya ve âhiretteki ayıplarını örter. Mü’min kul
din kardeşinin yardımında olduğu sürece
![]()
da o kulun yardımındadır. Bir kimse ilim elde etmek için bir yola girerse
![]()
da ona cennetin yolunu kolaylaştırır. Bir cemaat
![]()
Teâlâ’nın evlerinden bir evde toplanıp
’ın kitabını okur ve onu aralarında müzâkere eder
anlayıp kavramaya çalışırlarsa
üzerlerine sekînet iner ve kendilerini rahmet kaplar. Melekler onları kuşatırlar
![]()
Teâlâ da onları kendi nezdinde bulunanların arasında anar. Amelinin kendisini geride bıraktığı kişiyi
nesebi öne geçirmez.” (Müslim
Zikr 38. İbni Mâce
Mukaddime 17)