Tembellere maaş


PADİŞAHLIK ZAMANNDA 2 TEMBEL PADİŞAHA GIDERLER VE KENDİLERİNE MAAŞ BAĞLATILMASI İSTERLER

BU OLAYDAN SONRA BUNU DUYAN VE ÇALIŞMAK İSTEMEYN HERKES PADİŞAHA GELIR
-PADİŞAHIM BİZEDE MAAŞ BAĞLARMISIN BİZLERDE TEMBELİZ DERLER
PADİŞAHTA MECBUREN MAAŞI BAĞLAR
VE O BELDEDE ARTI KİMSE ÇALIŞMAZ OLUR
HER KES HAZİNEDEN YER VE İÇER
VEZİRİN AKLI FAZLA ÇALŞMAZ AMA NE OLDUYSA OLUR VE PADİŞAHA ŞUNLARI SÖYLER
- EY PADİŞAHIM HİÇ KİMSE ÇALIŞMAZ OLDU
HAZİNENIN PARASI AZALDI BUNLARA BİR ÇARE BULMAK LAZIM DEDI
PADİŞAH
-EY VEZİR SÖYLE NE YAPALIM DEDI VE VEZİR ŞÖLE DEDI
-BUNLARI BİR AHŞAP BİNAYA KOYALIM VE ATEŞİ VERELIM KAÇMAYANLARIN MAAŞI DEVAM ETSİN GERİ KALANLARINKİNİ GERİ ALALIM DER
VE O GÜN GELIR
ATEŞ YAKILIR
SADECE 2 KİŞİDEN HARİÇ HERKES KAÇAR SON KALAN KİŞİLER ARASINDA ŞU KONUŞMA GEÇER
TEMBELIN BIRI DİĞERİNE
HADİ KAÇMICAZMI DER
DİĞERİ KAÇMICAZMI DEMEYE ÜŞENMIYORMUSUN DER