Üstünlüğün Ölçüsü

Seyyid Ahmed Rufâî k.s. hazretleri, yeğeni Ebu’l- Feth Vâsıtî’yi kendi oğlundan daha çok sever, önceliği ona verirdi. Hanımı bir gün:

– Neden kardeşinin oğlunu kendi oğlundan daha çok seviyor, ona öncelik veriyorsun, bunun hikmeti nedir, diye sitem etti. Hazret:

– Ona ben öncelik vermiyorum. Asıl onu öne geçiren, ona lütufta bulunan Allah Tealâ’dır, buyurdu. Sonra her ikisini de yanına çağırarak:

– Gidip bana biraz ot toplayın, dedi. Bir müddet sonra oğlu elinde bir demet otla geldi. Ebu’l-Feth Vâsıtî ise eli boş döndü. Hazret ona:

– Sen niçin bir şey getirmedin, diye sordu. Ebu’l-Feth şu cevabı verdi:

– Hepsinin Allah Tealâ’yı zikrettiğini işittim. Bu sebeple onları koparmaktan hayâ ettim, diye cevap verdi. Hazret, hanımına dönerek:

– Oğlunun ve onun haline bak, var sen kıyas et, deyince hanımı özür diledi.

İmam Şa’rânî, Envâru’l-Kudsiyye