Son zamanlar nedensiz bir hüzün kaplıyor ruhumu..ve davetsiz bir misafir gibi işgal ediyor hücrelerimi tüm sevimsizliğiyle..Belki de seviyorum hüznü..Kimbilir..
Omuzlarıma kurşundan bir efkar balyası gibi çöküveren hayata inat direncinle yaşasın! Diyorum kendime sık sık..ve yaşadıkça direnirsin..Tam da beynimde biriken onlarca soruya cevap ararken avucumda titreyen telefonla kendime geliyorum..Derin bir uykudan uyanmış gibi..Ama gözlerimde mahmurluktan eser yok..Gelen mesajı okuyorum gönülsüz..
Gerçek sahibine teslim ettik..Dualarınızı bekleriz..
Ve zaman duruyor..hepsi iki cümle ama ne çok okuyorum..ne uzun sürüyor..Ne sessizliğe saplanan klaksonları duyuyorum ne de bağıran çocukları..Gözlerim çağıldayan iki bulak şimdi..Dudaklarımdan dökülüveriyor belirli belirsiz..
İnna lillahi ve inna ileyhi raciun..
Ağlıyorum..