Buharı ve Müslim'in İbn-i Ömer'den rivayet ettikleri bir hadiste Resulullah (as), "ölünün ailesi kendisi için ağladığında ölü azap çekmektedir" bu*yurmuştur.
Bir rivayette şunları görüyoruz: Hz. Ömer yaralandığında kendinden ge*çip bayıldı, bundan dolayı çığlıklar atılıp ağlaşmalar oldu. Hz. Ömer ayıldı-ğında onlara şöyle dedi: "Bitmiyor musunuz ki Resulü ilah (as), 'ölü, dirile*rin kendisine ağlamasıyla azap göriir' buyurmuştur".
Enes'ten şöyle rivayet' olunmuştur: Ömer b. el-Hattab yaralandığında (veya hastalığında) kızı Hafsa onun için -dövünerek bağıra çağıra- ağladı. Bunun üzerine Hz. Ömer O'na, "ey Hafsa Resulullah 'in (as), 'kişi kendisi i-çin -dövüne çırpına- ağlayanlar nedeniyle azap çeker' dediğini bilmi*yor musun?" İbn-i Hibban buna, Hafsa'nın "evet biliyorum" ibaresini ekle*miştir.
Alimlerin bu hadis hakkındaki görüşleri farklıdır. Bazısı, 'ölünün kendi*sine ağlayanları nedeniyle azap çekmesi, eğer ölü sağken böyle bir vasiyet etmiş ise geçerlidir" demiş, bazısı da "ölüye azap veren saçını başını yolarak ağlamak, ölünün yakınları tarafından işlenen bir günahın bedeli demek de*ğildir. Yakınları suç işledi diye ölü azap görmez" demektedir. Bu İbn-i Cerir et-Taberî'nin savunduğu ve sonuncusu İmam Ahmed İbn-i Teymiyc olan bir grup imamtn benimsediği fikirdir.